luminare
| lūmināre | |
| clásico (AFI) | [luː.mɪˈnaː.rɛ] |
| rima | i.na.re |
Etimología
[editar]De lūmen ("luz") y el sufijo āre, -āris.[1]
Sustantivo neutro
[editar]3.ª declinación (n -i)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | lūmināre | lūmināria |
| Vocativo | lūmināre | lūmināria |
| Acusativo | lūmināre | lūmināria |
| Genitivo | lūmināris | lūminārium |
| Dativo | lūminārī | lūmināribus |
| Ablativo | lūminārī | lūmināribus |
- 1
- Lámpara.[1]
- Uso: preclásico, significado no asegurado, un solo testimonio en una enumeración, ver ejemplo.
- Ejemplo:
[...] ianuam maximam et alternam quam volet dominus, fenestras, clatros in fenestras maioris bipedis X, luminaria VI, scamna III, sellas V, telas togalis II, [...]Catón el Viejo. De agri cultura. Capítulo 14.2. Editorial: Wikisource latina.
- Ejemplo: