Marksismo-Leninismo-Maoismo

La teorio de Nova demokratio opinias, ke la nacia-burĝo en duon-feŭdaj kaj duon-koloniaj landoj havas duoblan karakteron, ke kvankam ĝi estas ekspluata kapitalisma forto, ĝi povas sed ankaŭ ne ĉiam flankiĝas kun la proletaro kontraŭ koloniismo, imperiismo kaj la aĉetanto-burĝaro (kies ekzisto ŝuldiĝas al imperiismo).

La rolo de la nacia-burĝaro kiel progresema havaĵo en la proleta lukto por renversi imperiismon estas kompreneble neniam garantiita kaj finfine turnos sin al la proletaro kiam la kontraŭ-imperiisma situacio progresos. La Balli Kombëtar en Albanio en 1943 kaj la Kuomintango en Ĉinio en la 1920-aj jaroj estas ekzemploj de tio. Ĉi tiuj naciaj burĝaj fortoj provizore alianciĝis kun la proletaro de siaj landoj (la Laborpartio de Albanio kaj la Komunista Partio de Ĉinio respektive) por la renverso de imperiismo.

Samkiel la Nova Ekonomia Politiko en Sovetunio, Nova Demokratio estas konceptita kiel necesa (sed provizora) etapo por la longtempa disvolvo de socialismo, aŭ ĉi-kaze por konstruado kaj solidigo de socialismo. Ĝi opinias, ke la naciaj-burĝoj en la Nova Demokratia stadio devas ĉiam esti firme sub la komando de la proletaro kaj ili devas esti firme dispensataj tuj kiam la nacia situacio permesas (alivorte, kiam la kontraŭdiro inter feŭdismo kaj la proleto estas jam ne la ĉefa kontraŭdiro de la nacio, aŭ kiam la burĝona-demokratia revolucio estas sufiĉe progresinta) por rekta diktatoreco de la proletaro.

La tri plej rimarkindaj diferencoj inter Marksismo-Leninismo-Maoismo kaj Maoismo estas jenaj:^[2][3]

• Marksismo-Leninismo-Maoismo estas konsiderata kiel pli alta stadio de Marksismo-Leninismo, kiel Marksismo-Leninismo estas konsiderata pli alta stadio de Marksismo. Tamen, Maoismo estas konsiderata nur kiel marksismo-leninismo aplikita al la proprecoj de la Ĉina Revolucio.
• Marksismo-Leninismo-Maoismo estas konsiderata kiel universale aplikebla dum aspektoj de Maoismo ĝenerale ne estas.
• Marksismo-Leninismo-Maoismo komplete malakceptas la Teorion de Tri Mondoj de Mao Ce-Tung, konsiderante ĝin parto de la dekstraj turnoj en la Komunista Partio de Ĉinio gvidata de Deng Xiaoping proksime de la fino de la vivo de prezidanto Mao kaj devio de marksismaj-leninismaj teorioj.^[4]

Bazante sur la teorio de la avangarda partio de Vladimiro Lenino, la teorio de la linio de homoj skizas strategion por la revolucia gvidado de la homoj, solidigo de la diktaturo de la proletaro kaj fortigo de la partio por konstruado de socialismo. La teorio de la linio de homoj povas esti resumita per la frazo "de la homoj, al la homoj". Ĝi havas tri komponantojn aŭ stadiojn:^[5]

• Kolekti la diversajn ideojn de la homoj.
• Koncentri ĉi tiujn ideojn el la perspektivo de revolucia marksismo, sekve de la longperspektivaj finaj interesoj de la homoj (kiujn la amasoj mem eble kelkfoje nur malklare perceptas) kaj sekve de scienca analizo de la objektiva situacio.
• Revenante ĉi tiujn koncentritajn ideojn al la homoj en la formo de politika linio, kiu efektive progresigos la homoj lukton al revolucio.

Ĉi tiuj tri paŝoj devas esti aplikataj denove kaj ree replikante la praktikon kaj scion al pli kaj pli altaj stadioj.

• Servu la Popolon