Ludwig Schuncke

Ludwig Schuncke
Persona informo
Naskiĝo	21-an de decembro 1810; en Kaselo
Morto	7-an de decembro 1834 (23-jaraĝa); en Leipzig
Mortokialo	Tuberkulozo
Lingvoj	germana
Ŝtataneco	Reĝlando Prusio
Memorigilo
Familio
Patro	Johann Gottfried Schuncke
Okupo
Okupo	komponisto ; pianisto
	v • d • r

Ludwig Schuncke, france ankaŭ Louis Schunke, (naskiĝis la 21-an de decembro 1810 en Kassel, mortis la 7-an de decembro 1834 en Lepsiko) estis germana pianisto kaj komponisto.

Vivo

Ludwig (ankaŭ Louis) Schuncke estis antaŭenigata muzike de sia familio. El la muzika familio devenas ankaŭ kelkaj el la plej elstaraj kornistoj de la 19-a jarcento, ekz. lia patro Johann Gottfried Schuncke kaj lia onklo Johann Michael Schuncke. Jam en la 10-a vivojaro Ludwig estis festata kiel pianisto dum siaj unuaj prezentadoj.

En 1827 Schuncke translokiĝis al Parizo, kie li ĉe Anton Reicha studis harmonisciencon, kontrapunkton kaj fugon kaj amikiĝis kun gravaj samtempuloj kiel Friedrich Kalkbrenner, Johann Peter Pixis kaj Hector Berlioz. Sian vivtenon li tie gajnis per prezentado de pianoj ĉe pianfabrikanto Duport.

En 1830 li revenis al Germanio. Li trovis loĝejon en Stutgarto, kie lia patro kaj lia frato Schuncke laboris en la kortega orkestro kiel kornistoj. Tie li ankaŭ konatiĝis kun travojaĝanta Frederic Chopin, kiu antaŭludis al li sian pianokonĉerton e-minora.

Post koncertturneoj kiel pianovirtuozo li ekloĝis en 1833 je Lepsiko, kie li kune kun Robert Schumann, kun kiu li estis intime amika, fondis la muzikrevuon Neue Zeitschrift für Musik. Kiel danko por la dediĉado de lia "Grande Sonate" op.3 ("dédiée à son ami R. Schumann") Schumann malmultajn monatojn poste dediĉis al li en majo 1834 sian "tokaton" op.7 ("dédiée à son ami Louis Schuncke").
Schuncke malsaniĝis grave en aŭtuno 1834 kaj lin flegis Henriette Voigt en ŝia mastrumo. La 20-an de novembro 1834 Robert Schumann skribis el Zwickau al kapitano v. Fricken:

De Lepsiko ankaŭ forpelis min la progresinta malsano de Schunken, kiu havas ion ektimigan mallaŭtan por mi. Tie ili entombigas altan homon. Sinjorino v. Fricken volus fermpremi al tia amiko la okulojn - mi preskaŭ ne povas regi mian malsanon, kiu estas vere deprimiga melankolio. ...

En sia 23-a vivojaro Ludwig Schuncke mortis pro „ftizo“ (pulmo-tuberkulozo).
Sur lia tombokruco estis dorsflanke notita

Kio iris, ne revenas;
Se ĝi malleviĝus brile,
Longe retrobrilus ĝi. (Komenco de la poemo «Erinnerung und Hoffnung» de Karl Förster)

Verkoj

Liaj malmultaj pianoverkoj, kiujn ŝategis Robert Schumann, apartenas al la plej bona, kiu estas postlasita el la 1-a duono de la 19-a jarcento.

La amikoj Ludwig Schuncke kaj Robert Schumann influis kaj inspiris sin reciproke. Tio validas eĉ por unuopaj temaj turnoj kaj ties prilaboraĵoj.
Jen komparo de malmultaj taktoj el du verkoj de ambaŭ komponistoj:
(Ambaŭ ekzemploj povas esti senpaŭze metata unu apud la alian)

En Neue Zeitschrift für Musik Schumann skribis en 1835:

... Kion li ankoraŭ estus kreinta, aĥ, kiu scias?, sed neniam la morto povis estingi pli frue kaj dolore geniotorĉon kiel tiu ĉi. Aŭdu nur liajn melodiojn, kaj vi kronos la junan tomboaltaĵon, eĉ se vi ne scius, ke per la alta artisto pli alta homo forlasis la mondon, kiun li amis tiel nedireble...

Piano sola

Scherzo capriccioso op.1
Variations quasi Fantaisie brillantes sur une thème originale E-Dur op.2
Große Sonate g-Moll op.3 (1832, Robert Schumann gewidmet)
(op. 4 unbekannt)
Fantasie brillante E-Dur op.5
Allegro passionato a-Moll op.6
Divertissement brillant op.7
1er Caprice C-Dur op.9 à Mademoiselle Clara Wieck
2de Caprice c-Moll op.10 (Frédéric Chopin gewidmet)
Rondeau brillant Es-Dur op.11
Divertissement brillant sur des Aires Allemandes B-Dur op.12
2 Pièces caractéritiques b-Moll und c-Moll op.13
Variations brillantes sur la Valse funèbre de F. Schubert As-Dur op.14 (auch mit Orchester)
Rondeau en d major D-Dur op.15
Air suisse varié
Six Préludes
3 Walzer

Rondino précédé d'une Introduction
Adagio und Rondo G-Dur
Cappriccio (sic)
Due Divertimenti
Fantasie
Marcia funebre
Six Preludes
Rondino précédé d`une Introduction
VII Variations
Schnell-Walzer

Piano je kvar manoj

Petit Rondeau C-Dur
Rondo brillant G-Dur

Deux Pièces caractéristiques op. 13 pour piano à quatre mains (erschienen 1834):

Nr. 1 Andante con moto b-Moll, Nr. 2 Presto c-Moll

Piano kaj orkestro

Variations brillantes sur la Valse funèbre de F. Schubert As-Dur op.14
(Klavierkonzert, verschollen)

Ĉambromuziko

Duo concertant für Klavier und Horn
Leichte kleine Variationen für Klavier und Violine C-Dur

Voĉkantaj verkoj

Mutterliebe - für Singstimme und Klavier
Mit goldner Saiten voller Töne - für 3 Singstimmen und Klavier
Die entschlafende Liebe - für Singstimme und Klavier
Vier Lieder

Frühlingslied - für Singstimme und Klavier
Der Jüngling am Bache - für Singstimme und Klavier
Des Kindes Wunsch - für Singstimme und Klavier
Gretchens Lied - für Gesang und Klavier

Sieben Lieder

Wiegenlied
Lied der Hirtin
Das Sehnen
Die Bethenden
Erster Verlust
Erlkönig
Lebe Wohl

Fünf Lieder op.8

Gretchens Lied
Die Erwartung
Die Laube
Ich möchte dir wohl sagen
Der Jüngling am Bach

Fontoj

Ruskin King Cooper, Robert Schumanns engster Jugendfreund: LUDWIG SCHUNCKE (1810-1834) UND SEINE KLAVIERMUSIK, 1997, Fischer & Partner Hamburg ISBN 3-926435-16-X.
Joachim Draheim im Booklet zur CD ARS 38465
Gregor Weichert im Booklet zur CD Accord 149083
Peter Hollfelder, Geschichte der Klaviermusik, Wilhelmshaven, Bd.1 1989 ISBN 3-7959-0435-8

Sonregistraĵoj

Gregor Weichert spielt Louis Schuncke: Grande sonate op.3, Allegro op.6, Das Heimweh, Capriccio nº 1 und nº 2; rec.:1984; Accord 149083

Musik aus Stuttgart: Kammermusik und Lieder von Ludwig Schuncke und Johann Joseph Abert; rec.: SWR 2004; ARS-Produktion Schumacher Arkivigite je 2007-05-19 per la retarkivo Wayback Machine 38465 - Interpreten: Klavierduo Ljiljana Borota & Christian Knebel, Roswitha Sicca (Sopran), Martin Nagy (Tenor), Claus Temps (Bariton), Thomas Pfeiffer (Bariton), Joachim Draheim (Liedbegleitung), Abert-Quartett Stuttgart - Inhalt: Schuncke: Rondo brillant G-Dur für Klavier zu 4 Händen, Petit Rondeau C-Dur für Klavier zu 4 Händen, "Erlkönig" (1827), "Der Jüngling am Bache", "Frühlingslied", "Erster Verlust" (1827), "Gretchen am Spinnrad" (erschienen 1840 in NZfM), Deux Pièces caractéristiques op. 13 für Klavier zu 4 Händen (erschienen 1834). Abert: Sechs Lieder für eine Singstimme und Klavier erschienen 1879), "Des Glasers Töchterlein" (erschienen 1879), Streichquartett A-Dur op. 25 (1862)