Louis Bastien

Louis Bastien
Persona informo
Naskiĝo	21-an de decembro 1869 (1869-12-21) en Obernai
Morto	10-an de aprilo 1961 (1961-04-10) (91-jaraĝa) en Parizo,  Francio
Lingvoj	Esperanto • franca
Ŝtataneco	Francio
Alma mater	Franca Politeknika Lernejo École d'application de l'artillerie et du génie (en)
Okupo
Okupo	esperantisto oficiro
v • d • r

Louis BASTIEN [bastjen] (21-a de decembro 1869 en Obernai apud Strasburgo – 10-a de aprilo 1961 en Parizo) estis franca esperantisto kaj intendanto-generalo, prezidanto de Universala Esperanto-Asocio (1934-1936) kaj de Internacia Esperanto-Ligo (1936-1947).

Bastien esperantiĝis en 1902 kaj okupis sin pri la propagando unue en norda, poste en orienta Francio. Li fariĝis vicprezidanto de "Société pour la propagation de l'Espéranto" (SFPE) kaj interesiĝis pri la internacia organizo de la movado. En 1909 li eniris la Lingvan Komitaton (LK) kaj restis ĝia membro kaj tiu de la posta Akdademio de Esperanto dum pli ol 50 jaroj. Li ankaŭ estis prezidanto de la sekcio de la Teknikaj Vortaroj de la LK kaj precipa kunlaboranto de la Enciklopedio de Esperanto (1933).

Dum la Universala Kongreso en Stokholmo en 1934 li estis elektita prezidanto de Universala Esperanto-Asocio (UEA). La 18-an de septembro de 1936 lia Estraro alvokis al la fondiĝo de nova asocio, nome Internacia Esperanto-Ligo (IEL). Tiel estiĝis "skismo", ĉar precipe svisaj membroj daŭrigis la malnovan, "Ĝenevan" UEA. Bastien estis IEL-prezidanto ĝis 1947, kaj post la kunfandiĝo de IEL kaj UEA li fariĝis Honora Prezidanto de UEA. En 1955, li antaŭparolis en la libro de Pierre Delaire L'Espéranto en douze leçons. Li mortis en aprilo 1961.

En 1907 aperis lia t.n. Naŭlingva Etimologia Leksikono. Malgraŭ la nomo ĝi ne estis vere etimologia vortaro, sed kompara tabelo de 2.445 Esperantaj kapvortoj kaj sam-etimaj vortoj el la latina, franca, itala, hispana, portugala, germana, angla kaj rusa. Ĝi precipe celis pruvi, ke la Esperantaj vortoj estas bone motivitaj kaj baziĝas sur similaj vortoj el la tiuepoke plej gravaj lingvoj. Ĝi krome havis lern-faciligan, pedagogian celon. 2a plilarĝigita eldono kun 4.155 kapvortoj aperis en 1950. Malgraŭ multaj klopodoj kaj unuopaj kontribuoj la unuajn vere etimologiajn vortarojn de Esperanto verkis nur Ebbe Vilborg (1989-2001) kaj André Cherpillod.

Lia poŝvortaro franca-esperanta de 1932 ĝuis bonan akcepton apud la pli ampleksa kaj grava "Kompleta Vortaro Franca-Esperanto" de Émile Grosjean-Maupin. Aperis entute kvin eldonoj, la lasta en 1960.

La lasta vortara verko de Bastien estis terminareto el lia profesia fako, nome la "Militista vortareto" de 1955 kun interesaj terminoj ĝis tiam apenaŭ traktitaj en Esperanto.

• Naŭlingva Etimologia Leksikono, 1907, 2a plilarĝigita eld. 1950.
• Bossuet, Funebra Parolado de Princo de Condé, 1911 (tradukis)
• Poŝvortareto por francoj, 1932, 2a rev. kaj plilarĝigita eld. 1937, 4a 1955, 5a kaj lasta 1960
• kontribuoj al Enciklopedio de Esperanto, 1934
• Militista vortareto, Esperanta, franca, angla, germana, itala, 1955

• Jacques Bernard, Louis Bastien: Homme de bien Arkivigite je 2012-02-11 per la retarkivo Wayback Machine
• Malmgren, Ernfrid. Generalo Louis Bastien in memoriam. Nekrologo en: Esperanto 1961/5, p. 81 (kun foto)

Trovu « Louis Bastien » inter la Vizaĝoj de homoj rilataj al la ideo «Internacia Lingvo»

• Libroj^{[rompita ligilo]} de kaj pri Louis Bastien en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo Arkivigite je 2007-12-21 per la retarkivo Wayback Machine
• Artikoloj de kaj pri Louis Bastien en Elektronika Bibliografio de Esperantaj Artikoloj (EBEA)
• Tabela biografio Arkivigite je 2009-06-14 per la retarkivo Wayback Machine en la franca kaj fotoj

Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto. La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto.