Kabino
Laŭ Francisko Azorín kabino estas ĉambro por ia speciala celo (ekzemple la telefonkabinoj ĝis la jaro 2000) dum kabineto estas Ĉambro destinita al spirita laboro.[1] Li indikas etimologion el kelta kaban (kabano).[2]
Tiu termino aperas nek en NPIV nek en aliaj vortaroj, dum Reta Vortaro markas ĝin kiel evitinda kaj sinonima de kajuto. Tamen kabino aperas en la germana-esperantaj vortaroj de Onkelmann 1996, kaj Krause 1993.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 98.
- ↑ Azorín, samloke.