ununombro
Esperanto
[redakti]Substantivo
[redakti] unu + nombr(o) + o ( eo , SB )
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | ununombro | ununombroj |
| Akuzativo | ununombron | ununombrojn |
 | Signifoj |
- (lingvoscienco) gramatika formo montranta ke oni parolas pri ununura persono aŭ afero
- Vidu ankaŭ: ununombra
- Sinonimoj: singularo
- Antonimoj: multenombro, pluralo
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
"reta-vortaro.de" ununombro
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ununombro".
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ununombro“.
