rumień
See also: rumien
Polish
editPronunciation
editEtymology 1
editNoun
editrumień m inan
Declension
editDeclension of rumień
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rumień | rumienie |
| genitive | rumienia | rumieni |
| dative | rumieniowi | rumieniom |
| accusative | rumień | rumienie |
| instrumental | rumieniem | rumieniami |
| locative | rumieniu | rumieniach |
| vocative | rumieniu | rumienie |
Derived terms
editadjective
Etymology 2
editSee the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
editrumień