[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *godìti.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio 1; godzić:(file)
  • Audio 2; godzić się:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: go‧dzić

Verb

edit

godzić impf (perfective pogodzić)

  1. (transitive) to reconcile, to bring together, to accommodate (to restore a friendly relationship; to bring back to harmony)
    Synonyms: jednać, pojednywać
  2. (transitive) to reconcile (to make things compatible or consistent)
  3. (intransitive, literary) to aim at, to hit [with w (+ accusative) ‘at what’]
    Synonyms: celować, mierzyć, trafiać
  4. (intransitive, obsolete) to aim at, to strive for [with do (+ genitive) ‘at what’]
    Synonym: dążyć
  5. (transitive) to endanger, to imperil, to jeopardize [with w (+ accusative) ‘what’]
  6. (transitive, archaic) to hire, to employ (to obtain the services of (a person) in exchange for remuneration)
    Synonym: najmować
  7. (reflexive with się) to reconcile [with z (+ instrumental) ‘with whom’]
    Synonym: pojednywać się
  8. (reflexive with się, archaic) to be reconcilable [with z (+ instrumental) ‘with what’]
  9. (reflexive with się) to submit (to yield or give way to another) [with na (+ accusative) ‘to what’]
  10. (reflexive with się) to agree [with na (+ accusative) ‘on what’]
    Synonym: zgadzać się
  11. (reflexive with się, archaic) to hire oneself out (to arrange to do work for money) [with do (+ genitive) ‘to what’]
    Synonym: najmować się
  12. (reflexive with się, archaic) to be fit, to be suitable [with na (+ accusative) ‘for what’]
    Synonym: nadawać się
  13. (reflexive with się, obsolete) to be related [with dative ‘to whom’]

Conjugation

edit
Conjugation of godzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive godzić
present tense 1st godzę godzimy
2nd godzisz godzicie
3rd godzi godzą
impersonal godzi się
past tense 1st godziłem,
-(e)m godził
godziłam,
-(e)m godziła
godziłom,
-(e)m godziło
godziliśmy,
-(e)śmy godzili
godziłyśmy,
-(e)śmy godziły
2nd godziłeś,
-(e)ś godził
godziłaś,
-(e)ś godziła
godziłoś,
-(e)ś godziło
godziliście,
-(e)ście godzili
godziłyście,
-(e)ście godziły
3rd godził godziła godziło godzili godziły
impersonal godzono
future tense 1st będę godził,
będę godzić
będę godziła,
będę godzić
będę godziło,
będę godzić
będziemy godzili,
będziemy godzić
będziemy godziły,
będziemy godzić
2nd będziesz godził,
będziesz godzić
będziesz godziła,
będziesz godzić
będziesz godziło,
będziesz godzić
będziecie godzili,
będziecie godzić
będziecie godziły,
będziecie godzić
3rd będzie godził,
będzie godzić
będzie godziła,
będzie godzić
będzie godziło,
będzie godzić
będą godzili,
będą godzić
będą godziły,
będą godzić
impersonal będzie godzić się
conditional 1st godziłbym,
bym godził
godziłabym,
bym godziła
godziłobym,
bym godziło
godzilibyśmy,
byśmy godzili
godziłybyśmy,
byśmy godziły
2nd godziłbyś,
byś godził
godziłabyś,
byś godziła
godziłobyś,
byś godziło
godzilibyście,
byście godzili
godziłybyście,
byście godziły
3rd godziłby,
by godził
godziłaby,
by godziła
godziłoby,
by godziło
godziliby,
by godzili
godziłyby,
by godziły
impersonal godzono by
imperative 1st niech godzę gódźmy
2nd gódź gódźcie
3rd niech godzi niech godzą
active adjectival participle godzący godząca godzące godzący godzące
passive adjectival participle godzony godzona godzone godzeni godzone
contemporary adverbial participle godząc
verbal noun godzenie

or

Conjugation of godzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive godzić
present tense 1st godzę godzimy
2nd godzisz godzicie
3rd godzi godzą
impersonal godzi się
past tense 1st godziłem,
-(e)m godził
godziłam,
-(e)m godziła
godziłom,
-(e)m godziło
godziliśmy,
-(e)śmy godzili
godziłyśmy,
-(e)śmy godziły
2nd godziłeś,
-(e)ś godził
godziłaś,
-(e)ś godziła
godziłoś,
-(e)ś godziło
godziliście,
-(e)ście godzili
godziłyście,
-(e)ście godziły
3rd godził godziła godziło godzili godziły
impersonal godzono
future tense 1st będę godził,
będę godzić
będę godziła,
będę godzić
będę godziło,
będę godzić
będziemy godzili,
będziemy godzić
będziemy godziły,
będziemy godzić
2nd będziesz godził,
będziesz godzić
będziesz godziła,
będziesz godzić
będziesz godziło,
będziesz godzić
będziecie godzili,
będziecie godzić
będziecie godziły,
będziecie godzić
3rd będzie godził,
będzie godzić
będzie godziła,
będzie godzić
będzie godziło,
będzie godzić
będą godzili,
będą godzić
będą godziły,
będą godzić
impersonal będzie godzić się
conditional 1st godziłbym,
bym godził
godziłabym,
bym godziła
godziłobym,
bym godziło
godzilibyśmy,
byśmy godzili
godziłybyśmy,
byśmy godziły
2nd godziłbyś,
byś godził
godziłabyś,
byś godziła
godziłobyś,
byś godziło
godzilibyście,
byście godzili
godziłybyście,
byście godziły
3rd godziłby,
by godził
godziłaby,
by godziła
godziłoby,
by godziło
godziliby,
by godzili
godziłyby,
by godziły
impersonal godzono by
imperative 1st niech godzę godźmy
2nd godź godźcie
3rd niech godzi niech godzą
active adjectival participle godzący godząca godzące godzący godzące
passive adjectival participle godzony godzona godzone godzeni godzone
contemporary adverbial participle godząc
verbal noun godzenie

Verb

edit

godzić impf

  1. (reflexive with się, impersonal) to be becoming, to befit (to be appropriate due to adopted social norms)
    Synonyms: (archaic) przystać, wypadać

Declension

edit
Conjugation of godzić
infinitive godzić
present indicative godzi
past indicative godziło
future indicative będzie godzić
będzie godziło
conditional godziłoby
by godziło
imperative niech godzi

Derived terms

edit
adjectives
nouns
verbs
verbs
edit
adjectives
noun

Further reading

edit
  • godzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • godzić in Polish dictionaries at PWN