بررسی رابطه سبک مدیریت معلمان با ناهنجاری رفتاری دانش آموزان پایه ششم شهر آمل

ناهنجاری رفتاری نقش تعیین کننده ای در کیفیت زندگی دانش آموزان در عرصه تحصیلی، خانوادگی، شغلی و اجتماعی دارد. ازآنجا که قشر دانش آموز به دلیل شرایط سنی، ویژگی های هیجانی و گذر از مرحله بلوغ و سایر عوامل محیطی و اجتماعی در معرض ناهنجاری های رفتاری قرار دارند و از آن جایی که یکی از متغیرهای پیش بین در ارتباط با این ناهنجاری های سبک مدیریتی معلمان (غیرمداخله گر، تعاملی، مداخله گر ) در کلاس درس است. لذا هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه سبک مدیریت کلاس معلمان با ناهنجاری رفتاری دانش آموزان است. روش پژوهش توصیفی – مقطعی از نوع همبستگی است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان کلیه دانش آموزان دبستانی پایه ششم شهر آمل نمونه ای با روش کوکران به حجم 358 نفر تعیین شدند که در مدرسه توسط معلم با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. و از بین معلمان ،کلیه معلمان پایه ششم مقطع ابتدایی شهر آمل انتخاب شدند و پرسش نامه های سبک مدیریت کلاس و ارزیابی ناهنجاری رفتاری دانش آموزان بین آنان توزیع گردید و هر دو پرسشنامه را معلمان پاسخ دادند. اطلاعات به دست آمده توسط آمار توصیفی، استنباطی و نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد .نتایج این پژوهش نشان داد که بین سبک مدیریت معلم و ناهنجاری رفتاری دانش آموزان ارتباط معنی داری وجود دارد. لذا می توان نتیجه گرفت که میزان ناهنجاری رفتاری دانش آموزان در کلاس هایی با سبک مدیریت تعامل گرای معلمان بسیار کمتر از میزان ناهنجاری رفتاری دانش آموزان در کلاس هایی با سبک مدیریت مداخله گر است.