برآورد تاثیر مقدار آب مصرفی بر بهره وری آب و شکاف عملکرد برنج با استفاده از تصاویر ماهواره لندست و مدل رشد گیاهی (مطالعه موردی : شبکه سفیدرود)

مدل های رشد گیاهی ابزار تعمیم نتایج تحقیقات آب از سطوح کوچک به سطوح بزرگ را در اختیار می گذارد. در این شرایط استفاده از سنجش از دور برای کاهش خطای ناشی از تغییرات مکانی در سطوح وسیع لازم است. پژوهش حاضر برای بهینه نمودن میزان مصرف آب در شالیزارهای استان گیلان با استفاده از ترکیب مدل رشد گیاهی CERES-Rice و تصویر ماهواره لندست انجام گرفته است. ابتدا مدل با اطلاعات طرح های نقطه ای واسنجی شد، سپس دقت برآورد عملکرد توسط این مدل در110 مزرعه شالیکاران شهرستان صومعه سرا ارزیابی شد. در قدم بعدی با استفاده از اطلاعات تصاویر ماهواره مدل واسنجی مجدد شد و در همان اراضی ارزیابی گردید و میزان عملکرد هر روش با هم مقایسه گردید. در نهایت با استفاده از مدل، میزان بهره وری آب در منطقه در 5 سناریو مصرف آب به دست آمد. نتایج بیانگر این است که با مصرف آب 400 میلیمتر در طول فصل رویش حداکثر بهره وری آب به دست می آید. میانگین بهره وری آب مبتنی بر مصرف آب در دوره رشد برنج برابر 0/65 کیلوگرم در مترمکعب می باشد. در مناطق وسیعی عملکرد واقعی کمتر از عملکرد پتانسیل می باشد. این مناطق که در مجموع حدود 80 درصد از اراضی منطقه را شامل می شوند.