جنسیت و فضاهای شهری (باتاکید برزنان )

زنان ومردان متناسب با نقش ومسیولیت شان از فضاهای شهری به شیوه گوناگون استفاده می کنند . دراین میان زنان همواره به طور مستقم باخانواده وجامعه در ارتباط بوده اند ومی باید در کانون فرایند برنامه ریزی وساخت فضاهای شهری قرار گیرند . اما تاکنون روند غالب در تدوین برنامه ریزی های شهری از حاکمیت نگرش مردانه ودرک نیار های آن ها حکایت می کند . این در حالی است که بهره مندی عادلانه تمامی شهروندان ار فضا وامکانات شهری امری ضروری است . دراین میان می توان به مفهوم عدالت جنسیتی به عنوان راهبردر مطالعه وبرنامه ریزی شهری نظر داشت . ازاین رو هدف این پژوهش تحلیل مفهوم جنسیت وارتباط آن را با مفاهیمی چون عدالت، فضای شهری ، برنامه ریزی شهری است . روش پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی می باشد که با مراجعه به منابع اسنادی وکتابخانه ای صورت پذیرفته ونشان می دهد استفاده از فضاهای شهری برای همه افراد یکسان نیست چراکه از نظرتاریخی ، بنا به دلایل بی شمار ، مردان بر بسیاری از روش های مطالعات شهری وکیفیت فضاهای عمومی اثر گذار بوده اند . اما آنچه قابل تامل است نیاز جامعه ی شهری به طراحی فضاهای شهری پایدار به خصوص به لحاظ اجتماعی است . به گونه ای که فضاهای شهری زمینه ای مناسب برای حضور ، مشارکت وفعالیت های اجتماعی فراهم آورد.