ارائه­ی الگورتیم بهینه­سازی ازدحام ذرات نوین برای دست­یابی به چیدمان بهینه در مسئله چیدمان بسته­های دو بعدی

مسئله چیدمان بسته­ها یک مسئله بهینه­سازی ترکیبی معروف­ در غیرچند جمله­ای­های سخت، پایه ای در علوم کامپیوتر و گونه­ای­ خاص از مسئله­ی کوله­پشتی باینری محسوب می­گردد. این مسئله به سبب داشتن ماهیت بهینه­سازی گسسته و غیرخطی خود می­تواند در زمینه­های گوناگونی مورد توجه قرار گیرد. در این مقاله یک مدل بهبود یافته الگوریتم بهینه­سازی ازدحام ذرات تحت عنوان الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات نوین برای حل مسئله چیدمان بسته­های دو بعدی، علاوه بر الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات، نیز ارائه گردیده است.هدف این مقاله قیاس پیشبرد دقت و اجرای الگوریتم های بهینه­سازی پیشنهادی برای دستیابی به چیدمان بهینه است.زیرا یکی از بارزترین محدودیت­ها برای دست­یابی به چیدمان بهینه با توجه به ماهیت غیر چند جمله­ای سخت مسئله مذکور، در واقع همان افزایش زمان دست­یابی به حالت بهینه با افزایش ابعاد مسئله است. در ادامه در روش تحقیق ، مسئله چیدمان بسته­های دو بعدی مبتنی بر الگورتیم بهینه­سازی­ازدحام ذرات و نسخه­ی بهبود یافته­ی آن در محیط متلب پیاده­سازی و مقایسه گردیدند. دستاوردها و نتایج تجربی حاکی از کارایی الگورتیم بهینه­سازی ازدحام ذرات نوین در کاهش زمان دستیابی به پاسخ بهینه و بهبود پاسخ می­باشند. در نهایت با سنجش بهینگی الگورتیم­های پیشنهادی مبتنی بر توابع محک هم برتری و کارایی الگورتیم بهبود یافته بهینه­سازی ازدحام ذرات در دست یابی به چیدمان بهینه اثبات گردید.