بررسی تاثیر بی ادبی سرپرست بر تمایل به ترک خدمت با توجه به متغیر تعدیلگر عزت نفس در اداره راه و شهرسازی استان خراسان جنوبی_بیرجند

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر بی ادبی سرپرست بر تمایل به ترک خدمت با توجه به متغیر تعدیلگر عزت نفس در سال ۱۴۰۳ انجام گرفته است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان در اداره راه و شهر سازی استان خراسان جنوبی بیرجند به تعداد ۲۹۸ نفر لحاظ گردیده است. در این تحقیق حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۶۹ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند . ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه می باشد. بی ادبی سرپرست توسط پرسشنامه تپر(۲۰۱۰) با ۱۵سوال ، و تمایل به ترک خدمت توسط پرسشنامه کیم و همکاران(۲۰۰۷) )با ۱۵سوال، عزت نفس توسط پرسشنامه اینرورر(۲۰۰۱)با ۲۴ سوال اندازه گیری شد. به منظور تعیین روایی پرسشنامه ها، پرسشنامه ها جهت اظهار نظر در اختیار اساتید محترم راهنما و مشاور و افراد خبره و مطلع در امر مسائل تحقیق قرار گرفته و روایی آن مورد تائید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با۰.۹۱۰، ۰.۹۱۳و۰.۷۶۱ به دست آمد که می توان گفت ابزار از پایایی مناسب برخوردار است. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. ابتدا جهت تحلیل ویژگی های جمعیت شناختی نمونه مورد نظر از پارامتر های آمار توصیفی شامل جداول و نمودارهای فراوانی در قسمت آزمون فرضیات تحقیق، با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس وپی ال اس ، و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است.نتایج تحقیق تاثیر بی ادبی سرپرست و ابعاد آن را بر تمایل به ترک خدمت تایید نمود. اما نقش تعدیلگر عزت نفس و ابعاد آن در تاثیر بی ادبی سرپرست بر تمایل به ترک خدمت مورد تایید واقع نشد.