اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر آمیختگی فکر و پرخوری عصبی مراجعین مبتلا به اختلال خوردن مراکز درمانی شهر خرم آباد

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر آمیختگی فکر و پرخوری عصبی مراجعین مبتلابه اختلال خوردن مراکز درمانی شهر خرم آباد بوده است. روش: روش انجام تحقیق به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون–پس آزمون، با دو گروه آزمایش و کنترل بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند؛ و از آنجا که جامعه آماری شامل کلیهمراجعین مبتلا به اختلال خوردن مراکز درمانی شهر خرم آباد بودند از بین آنها ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل (۱۵ نفر آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند و آزمودنی های گروه آزمایش تحت آموزش به روشدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. ابزار: ابزارهای اندازهگیری مقیاس آمیختگی فکرگیلاندرز و همکاران (۲۰۱۰)،پرخوری عصبی استیک و همکاران (۲۰۰۱) و خلاصه جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اقتباس شده از بلورساز مشهدی(۱۳۹۶) مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها: جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس ونرم افزار spss۲۶ استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین های پس آزمون آمیختگی فکریو پرخوری عصبی دو گروه آزمایش و کنترل مشاهد شد (p<۰/۰۵). نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برآمیختگی فکر و پرخوری عصبی مراجعین مبتلا به اختلال خوردن مراکز درمانی شهر خرم آباد موثر است. نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان داد با استفاده از روشهای درمانی مانند پذیرش و تعهد میتوان به افراد مبتلا به اختلالات خوردن درجهت بهبود اختلالات روانشناختی از جمله آمیختگی فکری و پرخوری عصبی که این افرد مبتلا هستند کمک نمود.