بررسی تاثیرات پدیده فرونشست بر ابنیه تاریخی (منطقه سه اصفهان)

فرونشست زمین شامل فروریزش یا نشست رو به پائین سطح زمین، یکی از رویدادهای ناشی از عوامل طبیعی و فعالیت های انسانی می باشد. کلان شهر اصفهان یک شهر حائزاهمیت تاریخست که سال هاست مورد بی مهری مسئولین قرار گرفته است در سال های اخیر به دلیل خشکسالی قطع ابخوان زاینده رود، کاهش سطح آب های زیرزمینی و افزایش مهاجرت، پدیده ی فرونشست ایجاد گردیده که به دنبال آن زمین های کشاورزی ساختمان های مسکونی، آثار تاریخی و از همه مهم تر جان ساکنین را مورد تهدید قرار داده است از این جهت تحقیق در مورد این موضوع امری ضروری به نظر رسید که با بررسی سوابق و پیشینه اطلاعات زمین شناسی موجود نقشه ها و تصاویر ماهواره ای داده های میدانی و اطلاعات مربوط به حفر چاه، جنس و ضخامت خاک، نقاط نشست حداکثری و روند پیشروی فرونشست بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان دهنده مسیر فرونشست به صورت یک زون کشیده جنوب غرب شمال شرق از سمت فلاورجان و دو زون مجزا در محدوده ی شمالی دشت برخوار با نرخ حداکثری -۹۹.۴ تا -۱۵۱ و یک نوار شرقی بین دو زون بانرخ حداقل ۱.۵ تا ۲۱.۸ در سال ۱۴۰۰ را نشان می دهد که این میزان در منطقه سه به صورت موردی بر روی ابنیه تاریخی بررسی و نتایجی برای آن بدست آمده است