ارزیابی روند توسعه فیزیکی شهر آستارا و تحلیل فضایی و مکانی تغییرات کاربریزمین های زراعی

توسعه فیزیکی شهرها فرایندی پویا و مداوم است که طی آن محدودههای فیزیکی شهرها و فضاهای کالبدی آن در جهات افقی و عمودی از حیث کمی و کیفی افزایش می یابد و اگر این روند سریع و بی برنامه باشد به ترکیب فیزیکی مناسبی از فضاهای شهری نخواهد انجامید در نتیجه سیستم های شهری را با مشکلات عدیدهای مواجه خواهد ساخت . تبدیل اراضی کشاورزی به کاربریهای شهری و صنعتی و پیامدهای اقتصادی و زیست محیطی آن ، یکی از مسائل و دشواریهای برنامه ریزان شهری در مواجهه با رشد و توسعه فیزیکی شهرها و تغییر کاربریها در شهر است . در این تحقیق تغییرات کاربریها با هدف بررسی و ارزیابی رشد و توسعه فیزیکی شهر آستارا و تغیییرات رخ داده در کاربری زراعی مورد بررسی قرار گرفت . برای این منظور از تصاویر سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۲۱ ماهواره لندست و از سنجنده های TM و OLI برای استخراج نقشه کاربری منطقه استفاده شد که از نرم افزارهای ENVI و IDRISI SELVA برای بررسی تغییرات و طبقه بندی کردن کاربریها و همچنین پیش بینی تغییرات برای سال ۲۰۳۸ استفاده شد. نتایج حاکی از این بود که اراضی زراعی نسبت به سال ۲۰۰۳، ۱۱/۱۵۱ هکتار کاهش پیدا کرده و در خود تغییر داشته است ، از طرفی اراضی ساخته شده نسبت به سال ۲۰۰۳ ، ۲۷/۱۶۲ هکتار در خود افزایش داشته و وسعتش افزایش پیدا کرده است ، مقدار تغییرات اراضی ساخته شده برای سال ۲۰۲۱ بیشتر از اراضی زراعی برای سال ۲۰۲۱ است کاربری ساخته شده با رشد ۰۸/۱۱۸ هکتاری برای سال ۲۰۳۸ همراه خواهد بود که بیشترین تغییر را همراه با رشد دارا خواهد بود و همچنین شهر آستارا بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۱ بیشتر به سمت غرب شهر رشد کرده است . اراضی زراعی روندی کاهشی را بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۱ داشته و این روند کاهشی برای سال ۲۰۳۸ حفظ می شود.