بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر دلبستگی شغلی با نقش میانجی رفتارهای سازمانی مثبت گرا(مورد مطالعه : کارکنان ثبت احوال استان سیستان و بلوچستان)

رهبران تحول آفرین با خلق ایدهها و چشم اندازهای جدید، مسیر تازهای از رشد و شکوفایی را فرا روی سازمانها قرار می دهند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر دلبستگی شغلی با نقش میانجی رفتارهای سازمانی مثبت گرا(مورد مطالعه : کارکنان ثبت احوال استان سیستان و بلوچستان) می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش جزء مطالعات توصیفی - پیمایشی است . جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آلیو(۲۰۱۰)، رفتارهای سازمانی مثبت گرا لوتانز(۲۰۱۰) و دلبستگی شغلی ساجی (۲۰۱۴) صورت گرفت که پایایی آنها به ترتیب ۸۱۱/۰، ۷۶۴/۰ و ۷۸۹/۰ و روایی آنها از نوع روایی محتوا می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی کارکنان ثبت احوال استان سیستان و بلوچستان به تعداد ۳۴۰ نفر می باشد که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده فرمول کوکران ۱۸۱ نفر از کارکنان به عنوان نمونه آماری انتخاب خواهند شد. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که در حضور رفتار سازمانی مثبت گرا، بنای استاندارد برای رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین بر دلبستگی شغلی از ۴۸۰/۰ به ۵۷۴/۰ کاهش یافته یعنی بیش از ۲۷ درصد بنای استاندارد کاهش یافته است ولی همچنان معنادار باقی مانده است . بنابراین ، نقش متغیر رفتار سازمانی مثبت گرا، میانجی گری جزئی است و فرضیه اصلی مورد تایید قرار می گیرد. به طور کلی با توجه به یافته ها می توان گفت که سازمان جهت حرکت به سمت رفتار سازمانی مثبت گرای بیشتر و بهبود دلبستگی شغلی کارکنان نیازمند تغییر نگاه مدیریت و رهبری می باشد.