تبیین جایگاه میانجیگری در قانون آیین دادرسی کیفری با تاکید بر نقش سمن ((NGOها
Publish place: 1st international conference on law, political science, Islamic politics and Islamic jurisprudence
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 66
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPPJ01_1295
تاریخ نمایه سازی: 18 شهریور 1403
Abstract:
با تدوین قانون جدید آیین دادرسی کیفری شاهد برخی تغییرها در رویکرد قانونگذار بودیم . از جمله این تغییرات، تمایل قانونگذار به سمت عدالت ترمیمی به جای مواجه قهرآمیز و کیفری بصورت ص رف بود. عدالت ترمیمی را میانجیگری نیز از مجموعه ابزارها و روش های کارآمد در این نظام است می توان فرآیندی دانست که طی آن تمام کسانی که در رابطه با جرم، سهم خاصی دارند گردهم می آیند تا به طور جمعی در رابطه با نحوه برخورد با آثار و نتایج آن جرم تصمیم گیری نمایند و راه حلی بیابند. لذا در میانجیگری شاهد این موضوع می باشیم که یک فرد یا یک دستگاه به عنوان قاضی یا دستگاه عدالت ، سلطه منحصر به فرد جهت حل کردن موضوع کیفری ندارد. از مجموعه مزایای میانجیگری می توان به حصول نتیجه بهتر در بازپروری مجرم، امکان جبران بهتر خسارت ناشی از جرم و امکان التیام بهتر آلام بزهدیده نام برد. قانون آیین دادرسی کیفری ایران علیرغم کاستی ها سعی در ایجاد نظمی مناسب برای میانجیگری کیفری نموده است .
Keywords:
Authors
علی اردلان
کارشناس ارشد حقوق جزا وجرم شناسی دانشگاه آزاداسلامی بروجرد