مجازات جرایم جنسی در ایران

در دین مبین اسلام، رابطه جنسی میان زن و مرد بدون وجود علقه زوجیت، جرم بوده و شارع مقدس برای آنمجازات تشریع نموده و قوانین جزایی کشورمان نیز به تبع آن برای این عمل، جرم انگاری و مجازاتهای حد وتعزیری تعیین کرده است. جماع و نزدیکی جنسی در برخی از کشورها جرم نبوده و به صرف رضایت دو طرفعمل، منع قانونی ندارد؛ لیکن در صورتی که نزدیکی جنسی بدون رضایت یکی از دو طرف به واسطهی اکراه، فریب،سلب اراده و یا سایر علل صورت پذیرد، تجاوز به عنف مصداق یافته و فرد متجاوز مستوجب مجازات خواهد بود. دررابطه جنسی فیمابین دو مرد نیز دین اسلام جرمانگاری نموده و در هر شرایطی برای مرتکبین آن مجازات تعیینکرده است. هر چند که برخی از کشورهای جهان، همجنس گرایی را مجاز دانسته اند ولی حامیان این بحث نیز درصورت اکراه و اجبار تجاوز شونده، قائل به اجرای مجازات علیه متجاوز و اکراه کننده می باشند. به واقع تمامیکشورها جرایم جنسی به عنف و اکراه را جرم دانسته و ضمن حمایت از تمامیت جسمانی و شخصیتی اشخاص،برای فرد متجاوز مجازات تعیین نمودهاند. دین اسلام با عنایت به سبقه قانونگذاری از قرن هفتم میلادی، نه تنهارابطه جنسی بدون جواز شرعی را جرم دانسته است، بلکه برای مرتکبین آن مجازات تعیین کرده و مجازات متجاوزرا نیز سلب حیات در نظر گرفته است که شدیدترین نوع از انواع مجازاتها می باشد.