مدلی برای بررسی اثر آموزش کمکهای اولیه در امداد رسانی به مصدومین بلایای طبیعی

در یک رویداد زلزله ممکن است همه محدودیتهای پزشکی مثل تعداد اقلام دارویی مورد نیاز و تعداد کادر پزشکی به راحتی تحت تاثیر محدودیتهای اجتماعی، فرهنگی و حکومتی قرار گیرند و در نهایت باعث ناکارآمدی فرایند نجات جان انسانها شوند. عملکرد شبکه درمان تا حد زیادی در تعامل با سایر واحدهای خدمات رسان از قبیل مخابرات و نیروی انتظامی تعیین می شود و به تنهایی نمی تواند رضایت نهایی مصدومین رویدادها را تامین کند. در مدل پیشنهادی این تحقیق با استفاده از رویکرد جدید ( تکنیکهای پویایی شناسی) یک مدل خدمات پزشکی معرفی شده است که در آن بر کسب آمادگی قبل از رویداد زلزله و به ویژه تاثیر آموزش خدمات امدادی از قبیل آموزش کمکهای اولیه در مدل نهایی تاکید گردیده است. مدل نهایی با ایجاد حلقه های بازخوردی ایجاد و تاثیر سناریوهای مختلف بررسی شده است. نتایج نشان داد که کسب آمادگی قبل از رویداد زلزله و بهبود فعالیتهای آموزشی در مقابله با زلزله، مدل را به صورت بهینه ایجاد می کند. مطالعه موردی با استفاده از داده های بیمارستانهای استان فارس و سازمان هلال احمر انجام شده است.