اثربخشی آموزش مهارت های روانی- حرکتی بر کارکردهای اجرایی کودکان پیش دبستانی دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر آموزش مهارت­های روانی- حرکتی بر کارکردهای اجرایی(حل مسئله، برنامه ­ریزی و سازمان­دهی رفتاری- هیجانی) کودکان پیش­ دبستانی دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی شهر اصفهان است. روش: در این پژوهش  که از نوع آزمایشی است، از طرح پیش­ آزمون- پس­ آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. بدین منظور در سال ۹۰- ۹۱  با استفاده از روش نمونه­ گیری چندمرحله­ ای از بین کودکان پیش­ دبستانی پنج تا شش و نیم ساله شهر اصفهان به صورت تصادفی ۲۰ کودک که دارای ملاک­های ورود به پژوهش بودند انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جای داده شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش­نامه عصب­ روان­شناختی کانرز، که روایی و پایایی آن تایید شده است، جمع­ آوری و با روش تحلیل کوواریانس و با بهره گیری از نرم­افزار آماری spss ۱۶ تجزیه و تحلیل شد.  یافته ­ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در پس ­آزمون عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در پرسش­نامه عصب روان­شناختی (در خرده ­مقیاس سازمان­دهی رفتاری- هیجانی) تفاوت معناداری دارد(p≤۰.۰۵). نتیجه­ گیری: آموزش مهارت­های روانی- حرکتی باعث بهبود عملکرد آزمودنی­ها در مقیاس­ های عصب روان­شناختی( سازمان­دهی رفتاری- هیجانی) شده و به کاهش این مشکلات در کودکان پیش ­دبستانی دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی می انجامد.