توسعه شهرهای نوین با حل مشکل اشتغال و خد مات با رویکرد بهبود مدیریت عملکرد فرهنگی

در همه کشورها نگاه به موضوع شهرهای جدید نگاه متفاوتی نسبت به سایر دیگر کشورهاست و کارایی و عملکرد آن نیز در هر کشوری با اهداف واقعی ایجاد شهر های جدید در جهان متفاوت است. به عبارت دیگر به نظر می رسد باید در کشور ما نیز احداث شهرهای جدید با توجه به ضرورت ها و نیازهای ملی و منطقه ای از یک طرف و آمادگی های فرهنگی، اجتماعی از طرف دیگر احداث شود. از مهم ترین تصمیمات گرفته شده در بعد کالبدی- فضایی و در عرصه برنامه ریزی توسعه شهری کشور در دهه ۶۰، مکان یابی، تصویب و احداث شهرهای جدید در پیرامون برخی شهرهای بزرگ یا شهرهای مراکز استان ها بوده است که از آن می توان به عنوان تصمیم گیری جسورانه یاد نمود. زیرا این تصمیم هم باعث اشغال و به زیرساخت بردن مساحت قابل توجهی از اراضی کشور گردیده است. هدف اصلی پژوهش حاضر توسعه شهرهای نوین با حل مشکل اشتغال و خد مات با رویکرد بهبود عملکرد با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج نشان می دهد شهرهای جدید باید برای تمرکز زدایی کالبدی، اقتصادی و اجتماعی در ناحیه شهری شهرهای بزرگ طراحی شود تا با وجود جاذبه نزدیکی به شهرهای بزرگ، جمعیت تشویق به خروج از مادرشهر شوند و اسکان به همراه اجرای برنامه های توسعه اقتصادی – اجتماعی فراهم آید، شهرهای جدید سکونتگاه های برنامه ریزی شده ای هستند که به منظور حل معضلات جمعیتی و اقتصادی کلان شهرها و کشورها عموما از ابتدای قرن بیستم پا به عرصه وجود گذاشتند. گرایش به ایجاد شهرهای جدید از سال های ۱۳۶۴ به طور غیررسمی در محافل مرتبط با شهرسازی کشور ایران نیز مطرح شد و نهایتا در سال ۱۳۶۸ با تصویب آن در مجلس شکل رسمی یافت.