سنجش میزان برخورداری سکونتگاههای شهری استان اردبیل از شاخصهای شهر خلاق

شهرها همیشه مراکزی برای ابداع، نوآوری و خلاقیت هستند و جهان امروز شاهد جهشی بلند بهسوی زندگی هرچه بهتر و با کیفیتتر است. تلاش برای ارتقای کیفیت زندگی یکی از اصلیترین اهداف توسعه است که در این مسیر توجه به شهرها بهعنوان مراکزی که گرداننده اصلی این جریان هستند، از اهمیت بسیاری برخوردار است. هریک از سکونتگاههای شهری استان اردبیل به لحاظ دارابودن پیشینه تاریخی، داشتن فرهنگ غنی، تنوع قومی، موقعیت مرزی، برگزاری جشنوارههای متعدد و غذاهای سنتی متعدد، قابلیت تبدیلشدن به شهر خلاق را دارند. هدف این پژوهش، ارزیابی وضعیت شاخصهای شهر خلاق و نحو، پراکنش این شاخصها با استفاده از الگوهای تصمیمگیری چندمعیاره در سطح سکونتگاههای شهری استان اردبیل است. روش پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی است که با بهرهگیری از الگوی تاپسیس، ویکور و ضریب آنتروپی شانون سعی بر این دارد تا شاخصهای شهر خلاق را در سطح سکونتگاههای شهری استان اردبیل ارزیابی کند. در پژوهش حاضر، سکونتگاههای شهری استان اردبیل براساس ۲۶ معیار از شاخصهای شهر خلاق رتبهبندی و سطحبندی شدهاند. نتایج حاصل از مطالعات نشان میدهد میزان برخورداری سکونتگاههای شهری استان اردبیل از لحاظ شاخصهای شهر خلاق متفاوت است و شکاف بسیاری بین سکونتگاههای شهری استان وجود دارد. بهترین وضعیت از لحاظ شاخصهای شهر خلاق بر اساس الگوی تاپسیس را اردبیل، سرعین و مشکینشهر دارند و کمترین میزان برخورداری مربوط به بیلهسوار و نیر است. بر اساس الگوی ویکور، بیشترین میزان برخورداری از لحاظ شاخصهای شهر خلاق مربوط به سکونتگاههای شهری اردبیل، مشکینشهر و پارسآباد و کمترین میزان برخورداری از لحاظ این شاخصها مربوط به سکونتگاههای شهری کوثر و نیر است.