رفتارسنجی تولید رواناب در خاک های آلوده به گازوییل در اثر تلقیح ریزموجودات خاک زی
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 169
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-54-5_008
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1402
Abstract:
رواناب یکی از مهم ترین فرآیندهای هیدرولوژیکی در بوم سازگان می باشد که مهار آن اهمیت بسیاری در مدیریت از منابع خاک وآب دارد. اگرچه به کارگیری ریزموجودات خاک زی به عنوان تلقیح کننده های خاک در مدیریت زیست مهندسی رواناب مورد تایید قرار گرفته، اما کاربست آن ها در مهار رواناب در خاک آلوده به مواد نفتی موردتوجه قرار نگرفته است. ازاین رو به منظور ارزیابی تلقیح باکتری ها، سیانوباکتری ها و قارچ خاک زی در کاهش رواناب در خاک آلوده به مواد نفتی، پژوهش حاضر در مقیاس کرت با ابعاد نیم در نیم متر با شیب حدود ۲۵ درصد، میزان آلودگی۲۰۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم گازوییل و شاهد با سه تکرار، شدت بارش حدود ۳۵ میلیمتر بر ساعت با دوام ۳۰ دقیقه تحت شبیهسازی باران در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای تلقیحی باعث بهبود مولفه های رواناب شدند، اگرچه اختلاف عملکردی آماری معنی دار نسبت به تیمار شاهد (۰۵/۰P) نداشتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که تیمارهای باکتری، سیانوباکتری، قارچ، مجموع باکتری و قارچ، باکتری و سیانوباکتری، سیانوباکتری و قارچ، باکتری، سیانوباکتری و قارچ به ترتیب باعث افزایش۱۰/۴۷، کاهش ۰۸/۰، ۷۲/۱۰، ۸۶/۲۴، افزایش ۸۵/۱۴، ۸۸/۴۹ و ۸۸/۲۷ درصدی زمان شروع رواناب، افزایش ۵۸/۴، کاهش ۰۴/۵۴، ۱۹/۶۵، افزایش ۲۰/۷۲، کاهش ۳۶/۴۱، ۵۳/۸۴ و افزایش ۱۵/۴۰ درصدی حجم رواناب و افزایش ۷۵/۴، کاهش ۰۶/۵۴، ۱۵/۶۵، افزایش ۲۸/۷۲، کاهش ۳۹/۴۱، ۵۵/۸۴ و افزایش۲۰/۴۰ درصدی ضریب رواناب شدند. نتایج این پژوهش دلالت بر عملکرد نسبی هم افزایی تیمار سیانوباکتری+قارچ در کاهش اثر گازوییل بر تولید رواناب داشت. در نهایت نتایج پژوهش نشان می دهد که تلقیح باکتری، سیانوباکتری و قارچ خاک زی بومی می تواند یک فناوری زیستی کارآمد و پایدار برای بهبود مولفه های رواناب در راستای حفاظت از مناطق آلوده به مواد نفتی باشد.
Keywords:
Authors
اعظم مومزائی
گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
سیدحمیدرضا صادقی
گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
بهروز زارعی دارکی
گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
مهدی همایی
گروه مهندسی معدن و محیط زیست، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :