شیمی بیوتیت و فلدسپار: رهیافتی به پتروژنز توده گرانیتوئیدی گپدان (شمال غرب زاهدان)
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 100
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJCM-27-3_010
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402
Abstract:
توده گرانیتوئیدی گپدان به سن ۴۳ میلیون سال به عنوان بخشی از نوار گرانیتوئیدی زاهدان- سراوان، در ۵۰ کیلومتری شمالغرب زاهدان قرار دارد. ترکیب کلی این توده شامل بیوتیت گرانیت و گرانودیوریت بوده و دارای کانیهای کوارتز، پلاژیوکلاز، پتاسیم فلدسپار، بیوتیت، اکسیدهای Fe-Ti، زیرکن، آپاتیت و آلانیت است. بافت غالب این سنگها گرانولار است ولی بافتهای
پوئیکیلیتیک، پرتیتی و میرمیکیتی نیز در آنها دیده میشود. در این پژوهش، از ترکیب شیمی کانیهای بیوتیت و فلدسپار برای تعیین ماهیت، شرایط فیزیکوشیمیایی حاکم بر تبلور و جایگاه زمین ساختی تشکیل این سنگها استفاده شده است. شیمی کانی بیوتیت نشان میدهد که توده گرانیتوئیدی گپدان دارای ماهیت نوعI و آهکی-قلیایی بوده و در حاشیه فعال قارهای تشکیل شده است. دما- فشارسنجی سنگهای توده گرانیتوئیدی گپدان براساس شیمی بیوتیت بیانگر دمای ۸۵۰ درجه سانتیگراد در فشارهای ۲ تا ۵ کیلوبار و براساس شیمی فلدسپار نشانگر دماهای ºC۷۴۷-۵۵۵ است که به ترتیب منطبق بر دمای تبلور بیوتیت و دمای برقراری تعادل حالت جامد و توقف نهایی تبادل عناصر در فلدسپار است. این توده میزبان آنکلاوهای بسیار است که بیانگر آلایش ماگمای والد توده در جریان بالاآمدگی و جایگزینی در سنگهای میزبان است.
Keywords:
Mineral chemistry , biotite granite , granodiorite , Gapdan , Zahedan. , شیمی کانی , بیوتیت گرانیت , گرانودیوریت , گپدان , زاهدان.
Authors
مرضیه شیخی
Shahrood University of Technology
مهدی رضائی کهخائی
Shahrood University of Technology
حبیب ا... قاسمی
Shahrood University of Technology
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :