اثر بخشی مدیریت روشهای تدریس در دوران قرنطینه بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر ابتدایی شهرستان کامفیروز

مدیریت کلاس درس به مفهوم ایجاد شرایط لازم برای تحقق یادگیری است. در شرایط حاضر که با بحران شیوع کرونا مواجه شدهایم معلمان در کلاس درس با چالشهای مهمی روبرو هستند از جمله ایجاد انگیزه برای همه دانش آموزان، انجام کارهای گروهی، نظارت بر رفتار دانش آموزان، نظارت بر پیشرفت یکایک دانش آموزان چرا که مدیریت صحیح کلاس میتواند در پیشرفت دانش آموزان موثر بوده و توانایی معلمان را نیز افزایش دهد. تحقیق حاضر سعی دارد به بررسی اثر بخشی مدیریت روشهای تدریس در دوران شیوع کرونا و قرنطینه بر انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع چهارم، پنجم و ششم ابتدایی شهرستان کامفیروز بپردازد، روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش، روش گروه کنترل با پیش آزمون پس آزمون است که جزء روشهای نیمه - آزمایشی است. جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع چهارم تا ششم ابتدایی شهر کامفیروز بوده است. نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای انجام و تعداد ۶۰ نفر (۳۰ نفر آزمایش و ۳۰ نفر شاهد) به عنوان حجم نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر پرسشنامه استاندارد انگیزش پیشرفت هارتر (۱۹۸۰) است که روایی آن مورد تایید اساتید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ ۰/۸۵ برآورد گردید و دوره آزمایشی تحت عنوان مدلهای ترکیبی در ۵ جلسه، ۳۰ دقیقه ای به صورت مجازی اجرا گردید. نتایج نشان داد که روش تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی و مدیریت صحیح آن از سوی معلم در دوره قرنطینه کرونا برانگیزش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع چهارم تا ششم ابتدایی شهر کامفیروز تاثیرگذار است.