اندازه گیری و مقایسه غلظت پرتوزایی رادن در ساختمان های با نمای داخلی از سنگ گرانیت و کربناتی

  بر اساس آخرین اطلاعات ارائه شده توسط [۱] UNSCEAR استنشاق گاز رادن و دختران نیمه عمر کوتاه آن از جمله مهم­ترین عوامل پرتوگیری انسان از منابع پرتوزای طبیعی به شمار می رود. سرطان ریه اثر شناخته شده گاز رادن موجود در هوا برای سلامتی انسان است و در هوای داخلی کلیه ساختمان­ها وجود دارد. مهم ترین ایزوتوپ آن گازی نادر به نام رادن-۲۲۲ است که حاصل واپاشی رادیم-۲۲۶ از سری زنجیره طبیعی اورانیوم-۲۳۸ می باشد. اورانیم و رادیم به طور طبیعی در خاک و سنگ زمین وجود دارند. این گاز پرتوزا به فراوانی در محیط زیست به ویژه در فضاهای سرپوشیده ساختمان­هایی که در نمای داخلی آن ها از سنگ­های گرانیتی استفاده شده، یافت می­شود. در چند دهه گذشته، پرتوگیری طبیعی ناشی از گاز رادن و محصولات واپاشی آن در داخل منازل مسکونی به عنوان یک مشکل جهانی شناخته شده و باعث بروز خطر ابتلا به سرطان در میان عموم مردم تلقی گردیده است. در این مقاله، نتایج اندازه ­ گیری میزان غلظت پرتوزایی گاز رادن در هوای داخلی دو ساختمان مختلف که در نمای داخلی آن ها به ترتیب از سنگ گرانیتی و کربناتی استفاده شده، ارائه و نتایج به دست آمده با هم مقایسه شده است. کلیه اندازه گیری­ها با استفاده از دستگاه AlphaGuardTM انجام شده است. میانگین غلظت این گاز در ساختمان کربناتی حدود Bq .m-۳ ۱۱ و در ساختمان گرانیتی حدود Bq .m-۳ ۵۹ اندازه گیری شده که در مقایسه با ساختمان کربناتی بسیار بالاتر است. مقادیر به دست آمده کمتر از حد مرجع توصیه شده توسط ICRP و IAEA یعنی Bq .m-۳ ۶۰۰-۲۰۰ بوده و به حد اقدام تعیین شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده ( EPA ) ( Bq .m-۳ ۱۴۸) و سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) ( Bq.m-۳ ۱۰۰) نمی ­ رسد.   [۱] . United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiatio