بررسی وضعیت مالاریا در ایران

مقدمه:مالاریا در حال حاضر به عنوان یکی از معضلات بهداشتی مهم محسوب می شود به طوریکه این بیماری در ایران نیز هنوز در برخی مناطق به صورت اندمیک گزارش می شود.هدف از این مطالعه تعیین وضعیت مالاریا در ایران در طی سالهای ۱۳۸۹-۱۳۸۷ می باشد. روش بررسی: در ابن مطالعه توصیفی-مقطعی، اطلاعات مربوط به انتقال مالاریا از تمام نقاط کشور در طی سالهای ۱۳۸۹-۱۳۸۷ از مرکز مدیریت بیماریهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تهیه گردید. داده های مربوطه شامل موارد وارده، انتقال، انتقال از وارده و عود بیماری می باشند و همچنین اطلاعات مربوط به نوع و گونه عامل بیماریزا نیز تهیه گردید. متغیرهای ضروری به کمک نرم افزار SPSS ویرایش ۱۸ و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:نتایج نشان داد که بیش از ۵/۹۹ درصد موارد انتقال مالاریای ایران در منطقه جنوب شرقی ایران متمرکز شده و اغلب،از استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان گزارش گردید. بیشترین عامل بیماری در ایران در طی این سه سال، مربوط به پلاسمودیوم ویواکس (۸۹%)و همچنین ۱۰% موارد مربوط به پلاسمودیوم فالسیپاروم و بقیه نیز شامل موارد مخلوط (Mix) می باشند.از مجموع ۲۰۱۷۷ مورد مالاریای کشور در طی این سه سال ، تعداد ۳۰۹ مورد انتقال از وارده، ۸۰۴۶ مورد وارده و ۱۱۳۵۹ مورد انتقال بوده است،. همچنین مواردی از عود بیماری (۳۱۶ مورد) نیز گزارش شده است. بحث و نتیجه گیری: موارد انتقال بیماری مالاریا در ایران در طی این سه سال منتهی به سال ۹۰ روند کاهشی داشت که این احتمالا به تغییرات ناشی از شرایط اقلیمی در کشور مرتبط باشد. اما با توجه به سابقه انتقال مالاریا در بسیاری از مناطق ایران و همچنین تنوع اقلیمی کشورمان که دارای توان بالقوه جهت انتقال بیماری می باشد. بنابراین نیازمند بررسیهای بیشتری جهت ارزیابی پتانسیل اقلیمی ایران در انتقال بیماری مالاریامی باشد