ıstıfa
See also: istifa
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ottoman Turkish اصطفاء (ıstıfa), from Arabic اِصْطِفَاء (iṣṭifāʔ, “selecting; selection”)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ıstıfa (definite accusative ıstıfayı, plural ıstıfalar)
Declension
[edit]| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | ıstıfa | |
| Definite accusative | ıstıfayı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ıstıfa | ıstıfalar |
| Definite accusative | ıstıfayı | ıstıfaları |
| Dative | ıstıfaya | ıstıfalara |
| Locative | ıstıfada | ıstıfalarda |
| Ablative | ıstıfadan | ıstıfalardan |
| Genitive | ıstıfanın | ıstıfaların |
Further reading
[edit]- “ıstıfa”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ıstıfa”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat