vloer

From Dutch vloer, from Middle Dutch vloer, from Old Dutch *fluor, from Proto-Germanic *flōraz.

• IPA^(key): /flur/

vloer (plural vloere, diminutive vloertjie)

1. A floor.

• IPA^(key): /vlur/, [vluːr]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vloer
• Rhymes: -ur

From Middle Dutch vloer, from Old Dutch *fluor, from Proto-Germanic *flōraz.

vloer m (plural vloeren, diminutive vloertje n)

1. a floor
2. (figuratively) any ground, surface
3. (figuratively) the bottom, lowest level

• vloeren
• vloerbalk
• vloerbedekking
• vloerbrood
• vloerdame
• vloerkleed
• vloermat
• vloerbalk
• vloermozaïek
• vloertegel
• vloerzand
• vloerzeil
• betonvloer
• cementvloer
• dansvloer
• dorsvloer
• ijsvloer
• kurkvloer
• mozaïekvloer
• plankenvloer
• tegelvloer
• werkvloer

• Afrikaans: vloer
• Berbice Creole Dutch: fluru
• Negerhollands: vloer, vluer, flu
• → Sranan Tongo: flur
  • → Caribbean Javanese: felur, pelur

See the etymology of the corresponding lemma form.

vloer

1. inflection of vloeren:
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative

• lover

From Old Dutch *fluor, from Proto-Germanic *flōraz.

vloer m

1. ground
2. floor
3. floor, storey

This noun needs an inflection-table template.

• Dutch: vloer
• Limburgish: vloor

• “vloer”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “vloer”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN