ujść

Polish

ujść pf (imperfective uchodzić)

(intransitive) to escape, to flee
Synonyms: see Thesaurus:uciekać
(intransitive, of a river) to debouch, to disembogue
(intransitive) to pass for, to come across as [with za (+ accusative) ‘as/for something’]
(intransitive, informal) to suffice
Ujdzie. ― It'll do.

Conjugation of ujść pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ujść
future tense	1^st	ujdę			ujdziemy
	2^nd	ujdziesz			ujdziecie
	3^rd	ujdzie			ujdą
	impersonal	ujdzie się
past tense	1^st	uszedłem, -(e)m uszedł	uszłam, -(e)m uszła	uszłom, -(e)m uszło	uszliśmy, -(e)śmy uszli	uszłyśmy, -(e)śmy uszły
	2^nd	uszedłeś, -(e)ś uszedł	uszłaś, -(e)ś uszła	uszłoś, -(e)ś uszło	uszliście, -(e)ście uszli	uszłyście, -(e)ście uszły
	3^rd	uszedł	uszła	uszło	uszli	uszły
conditional	1^st	uszedłbym, bym uszedł	uszłabym, bym uszła	uszłobym, bym uszło	uszlibyśmy, byśmy uszli	uszłybyśmy, byśmy uszły
	2^nd	uszedłbyś, byś uszedł	uszłabyś, byś uszła	uszłobyś, byś uszło	uszlibyście, byście uszli	uszłybyście, byście uszły
	3^rd	uszedłby, by uszedł	uszłaby, by uszła	uszłoby, by uszło	uszliby, by uszli	uszłyby, by uszły
imperative	1^st	niech ujdę			ujdźmy
	2^nd	ujdź			ujdźcie
	3^rd	niech ujdzie			niech ujdą
anterior adverbial participle		uszedłszy
verbal noun		ujście

verbs

See the etymology of the corresponding lemma form.

ujść