aanbouwen
Dutch
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Verb
[edit]aanbouwen
- (transitive) to build next to an existing building
- (transitive) to expand an existing building
Conjugation
[edit]| Conjugation of aanbouwen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanbouwen | |||
| past singular | bouwde aan | |||
| past participle | aangebouwd | |||
| infinitive | aanbouwen | |||
| gerund | aanbouwen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bouw aan | bouwde aan | aanbouw | aanbouwde |
| 2nd person sing. (jij) | bouwt aan, bouw aan2 | bouwde aan | aanbouwt | aanbouwde |
| 2nd person sing. (u) | bouwt aan | bouwde aan | aanbouwt | aanbouwde |
| 2nd person sing. (gij) | bouwt aan | bouwde aan | aanbouwt | aanbouwde |
| 3rd person singular | bouwt aan | bouwde aan | aanbouwt | aanbouwde |
| plural | bouwen aan | bouwden aan | aanbouwen | aanbouwden |
| subjunctive sing.1 | bouwe aan | bouwde aan | aanbouwe | aanbouwde |
| subjunctive plur.1 | bouwen aan | bouwden aan | aanbouwen | aanbouwden |
| imperative sing. | bouw aan | |||
| imperative plur.1 | bouwt aan | |||
| participles | aanbouwend | aangebouwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Etymology 2
[edit]See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
[edit]aanbouwen