Boeing F/A-18E/F Super Hornet

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/01/2021.

F/A-18E/F Super Hornet
Τύπος	αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων[1][2]
Κατασκευαστής	Boeing Integrated Defense Systems
Ώση	22,000 lbf (97.9 kN) each kN
Πλήρωμα	1-2
Μήκος	18.31 m
Εκπέτασμα	13.62 m
Ύψος	4.88
Επιφάνεια πτέρυγας	46,45
Μεικτό βάρος	21,320 kg
Μέγιστο βάρος απογείωσης	29,900 kg
Μέγιστη ταχύτητα	1,900 km/h (1.8+[1] Mach)
Αυτονομία	3330 [1] km
Μέγιστο ύψος	15,000+ m / 50,000+ ft m
Πολυβόλα	1× 20 mm (0.787 in) M61 Vulcan
Έξυπνες βόμβες	JDAM Precision-guided munition (PGMs) Paveway series of Laser guided bombs CBU-87 cluster CBU-89 gator mine CBU-97 Mk 20 Rockeye II
Βόμβες ελεύθερης πτώσης	Mk 80 series of unguided iron bombs
Πύραυλοι αέρος-αέρος	4× AIM-9 Sidewinder 4× AIM-132 ASRAAM 4× AIM-120 AMRAAM 2× AIM-7 Sparrow or additional 2× AIM-120 AMRAAM
Πύραυλοι αέρος-εδάφους	AGM-65 Maverick Standoff Land Attack Missile (SLAM-ER), AGM-154 Joint Standoff Weapon (JSOW)
Πύραυλοι αέρος-επιφανείας	AGM-84 Harpoon
Πύραυλοι αντιραντάρ	AGM-88 HARM Anti-radiation missile (ARM)

Το Boeing F/A-18E/F Super Hornet είναι μαχητικό αεροσκάφος σχεδιασμένο για αεροπλανοφόρα. Το F/A-18E είναι μονοθέσια έκδοση και το F/A-18F διθέσια έκδοση. Το αεροσκάφος είναι εξελιγμένη τεχνολογικά παραλλαγή του λίγο μικρότερου και πολύ επιτυχημένου F/A-18 Hornet. Το Super Hornet διαθέτει εσωτερικό πυροβόλο των 20mm και μπορεί να μεταφέρει μεγάλο εύρος πυραύλων αέρος αέρος, αέρος εδάφους και αέρος επιφανείας. Πρόσθετες ποσότητες καυσίμου μπορούν να αποθηκευτούν σε 5 επιπρόσθετες εξωτερικές δεξαμενές.

Το Super Hornet έκανε την πρώτη το πτήση 1995. Μαζική παραγωγή ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1997 και μπήκε σε υπηρεσία στο Αμερικανικό Ναυτικό το 1999 αντικαθιστώντας το F-14 Tomcat. Το 2007 η Αυστραλιανή Αεροπορία επέλεξε το Super Hornet για να αντικαταστήσει τα γερασμένα F-111

Η Αμερικανική ναυτική αεροπορία αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στις αρχές του 1990. Το πρόγραμμα A-12 Avenger II είχε σκοπό να αντικαταστήσει τα A-6 Intruders και Vought A-7 Corsair II μετά από σοβαρά προβλήματα ακυρώθηκε .Σε αυτή την περίοδο ήρθε και το τέλος του ψυχρού πολέμου κάτι που σήμαινε μείωση των στρατιωτικών κονδυλίων. Ετσι το ναυτικό των ΗΠΑ αποφάσισε να αναβαθμίσει ένα ήδη υπάρχον σχέδιο σαν εναλλακτική λύση. Αυτό δεν ήταν άλλο από μια παραλλαγή του F/A-18 Hornet C/D. Το νέο αεροσκάφος είχε μεγαλύτερα φτερά, μεγαλύτερο φορτίο καύσιμου και νέους ισχυρότερους κινητήρες.^[3]

• F/A-18E Super Hornet:Μονοθέσια έκδοση
• F/A-18F Super Hornet:Διθέσια έκδοση
• EA-18G Growler: Έκδοση ηλεκτρονικού πολέμου,μπήκε σε παραγωγή το 2008 και από το 2009 θα αντικαταστήσει τα EA-6B Prowler^[4]

Στις 12 Ιανουαρίου 2024, 15 FA-18 Super Hornet των ΗΠΑ απογειώθηκαν από το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Dwight D Eisenhower και έπληξαν θέσεις των Χούθι στην Υεμένη ^[5]

• Κατάλογος μαχητικών αεροσκαφών