Φι
Το φι (ή φει, κεφαλαίο Φ, πεζό φ ή ϕ) είναι το εικοστό πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Στην αρχαία ελληνική αναπαριστούσε το δασύ διχειλικό κλειστό σύμφωνο /ph/, αντίστοιχο με τα έτερα δασέα <Θ> /th/ και <Χ> /kh/. Αντίθετα, στη νέα ελληνική αναπαριστά το /f/ και το αντίστοιχο αλλόφωνο[ϕ] (π.χ. φωνή).[1]
Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία φ´=500.
Στο λατινικό αλφάβητο μεταγράφεται ως <ph> ή <f>.
Χρήση ως σύμβολο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πεζό φ συμβολίζει:
- τη συνάρτηση Euler.
- τη χρυσή τομή φ = 1,618 στα μαθηματικά και την τέχνη.
- γενικά γωνίες στα μαθηματικά και στην φυσική.
- τη μία μεταβλητή στις σφαιρικές συντεταγμένες.
- τη φάση ενός κύματος.
- γενικά ως σύμβολο (εναλλακτικό του "f") συναρτήσεων.
Το κεφαλαίο Φ συμβολίζει:
- τη μαγνητική ροή στη φυσική.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μποτίνης, Α. (2011): Φωνητική της ελληνικής. ISEL. σελ. 111.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λεξιλογικός ορισμός του φι στο Βικιλεξικό
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Phi (letter) στο Wikimedia Commons
