Κομίνο

Το Κομίνο (μαλτέζικα: Kemmuna), γνωστό παλαιότερα ως Ηφαιστεία ή Εφαιστεία, είναι ένα μικρό νησί του Μαλτέζικου Αρχιπελάγους, μεταξύ των νησιών Μάλτας και Γκόζο. Το νησί έχει έκταση μόλις 3,5 χλμ² και βρέχεται εξ ολοκλήρου από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Το νησί που πήρε το σύγχρονο όνομά του από το κύμινο που κάποτε ευδοκιμούσε στη χώρα, είναι η πιο αραιοκατοικημένη περιοχή στη Δημοκρατία της Μάλτας. Έχει μόλις 3 κατοίκους ως μόνιμο πληθυσμό, έπειτα από το θάνατο του τέταρτου κατοίκου το 2017.^[1] Διοικητικά, ανήκει στο Δήμο Γκατζνσιελέμ, του νοτιοανατολικού Γκόζο. Ένας ιερέας και ένας αστυνομικός μεταβαίνουν όποτε παραστεί ανάγκη από το κοντινό Γκόζο.^[2][3] Το νησί αποτελεί καταφύγιο πτηνών και προστατευόμενο φυσικό καταφύγιο.^[4][5][6]

Το Κομίνο είναι γνωστό ότι κατοικείται από την εποχή των ρωμαϊκών χρόνων, ωστόσο το ελληνικό του όνομα «Ηφαιστεία» υποδηλώνει κάποιου είδους σχέση με τους αρχαίους Έλληνες.^[7][8] Για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην ιστορία του ήταν αραιοκατοικημένο ή ακόμα και πλήρως ακατοίκητο.^[9] Η βραχώδης ακτογραμμή του, στην οποία βρίσκονται σχηματισμένες βαθιές σπηλιές, το κατέστησε δημοφιλές «άντρο» πειρατών και επιδρομέων κατά το Μεσαίωνα. Οι σπηλιές και οι όρμοι του Κομίνο χρησιμοποιήθηκαν πολλές φορές ως ορμητήρια για επιδρομές σε πλοία που πραγματοποιούσαν τη διαδρομή μεταξύ Μάλτας και Γκόζο.^[10] Στα τέλη του 13ου αιώνα, το Κομίνο ήταν ο τόπος κατοικίας του εξόριστου Ισπανού φιλοσόφου Αβραάμ Αμπουλάφια (1240-1291), ο οποίος υποστήριζε ότι ήταν πορφήτης. Στο Κομίνο ο Αμπουλάφια συνέθεσε το έργο του «Το Βιβλίο του Οιωνού» (Sefer του ha-Ot) και το «Λέξεις της Ομορφιάς» (Imre Shefer).^[11][12]

Οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Μάλτας χρησιμοποίησαν το νησί ως μέρος κυνηγιού και αναψυχής. Οι Ιππότες ήταν έδειξαν έντονο ενδιαφέρον για το τοπικό κυνήγι, το οποίο αποτελούνταν από αγριόγουρουνα και λαγούς. Αν κάποιος προέβαινε σε λαθροθηρία στο Κομίνο, καταδικαζόταν σε ποινή τριών ετών ως σκλάβος σε μαγειρεία.^[13] Το 16ο και τον 17ο αιώνα, το Κομίνο χρησιμοποιήθηκε ως τόπος φυλάκισης ή εξορίας για περιπλανώμενους ιππότες. Οι ιππότες που καταδικάζονταν για δευτερεύουσες εγκληματικές ενέργειες τιμωρούνταν μερικές φορές με την τοποθέτησή τους στο μοναχικό και επικίνδυνο Πύργο της Αγίας Μαρίας.^[11]

Κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της Μάλτας, το Κομίνο χρησίμευσε ως τόπος καραντίνας και τα υπάρχοντα κτίρια χρησίμευσαν ως νοσοκομείο.^[14] Το νησί χρησιμοποιήθηκε και ως χώρος κράτησης ατόμων που εκκρεμούσε η δίκη τους.^[15]

Στις 6 Μαρτίου 1889 το βρετανικό θωρηκτό HMS Sultan προσάραξε σε αχαρτογράφητη ξέρα στο Στενό του Κομίνο, με αποτέλεσμα να βυθιστεί λίγες μέρες αργότερα στις 14 Μαρτίου.^[16] Το πλοίο ανασύρθηκε από μια ιταλική εταιρεία τον Αύγουστο του 1889 και μεταφέρθηκε στη Μάλτα για επισκευή.^[16][16][17]

• 
  Κτίριο που χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο και τόπος καραντίνας
• 
  Το παρεκκλήσι του νησιού
• 
  Ο Πύργος της Αγίας Μαρίας
• 
  Παλιά κανόνια του Πύργου της Αγίας Μαρίας

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Comino στο Wikimedia Commons