τράγος

Δείτε επίσης : Τράγος

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τράγος	οι	τράγοι
γενική	του	τράγου	των	τράγων
αιτιατική	τον	τράγο	τους	τράγους
κλητική		τράγε		τράγοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τράγος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τράγος

ΔΦΑ : /ˈtɾa.ɣos/

τράγος αρσενικό (θηλυκό κατσίκα)

1. ενήλικο αρσενικό κατσίκι
2. (μεταφορικά, μειωτικό) άξεστος
3. (ανατομία) τμήμα του εξωτερικού μέρους του αφτιού του ανθρώπου, που βρίσκεται απέναντι από τον αντίτραγο

• αποδιοπομπαίος τράγος : αυτός στον οποίον ρίχνουμε την ευθύνη, το εξιλαστήριο θύμα

• τράγειος
• τραγί
• τραγικός
• τραγίλα
• τραγίσιος
• Τράγος
• τρώγω
• ίσως τραγωδία

• γεροτράγος
• τραγέλαφος
• τραγογένης
• τραγόμορφος
• τραγόπαπας
• τραγοπόδαρος, τραγοπόδης

---

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τράγος	οἱ	τράγοι
γενική	τοῦ	τράγου	τῶν	τράγων
δοτική	τῷ	τράγῳ	τοῖς	τράγοις
αιτιατική	τὸν	τράγον	τοὺς	τράγους
κλητική ὦ!		τράγε		τράγοι
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τράγος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τράγος

τράγος αρσενικό

• τράγος

• ἀγριότραγος
• λωλότραγος
• μισότραγος, μισοτραγί

---

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τράγος	οἱ	τράγοι
γενική	τοῦ	τράγου	τῶν	τράγων
δοτική	τῷ	τράγῳ	τοῖς	τράγοις
αιτιατική	τὸν	τράγον	τοὺς	τράγους
κλητική ὦ!		τράγε		τράγοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τράγω
γεν-δοτ	τοῖν		τράγοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τράγος < → λείπει η ετυμολογία

τράγος [ᾰ] αρσενικό

• τράγος

• Λέξεις με -τραγο- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

• τρώγω
• ίσως τραγῳδία

• αἴξ (θηλυκό)

• τράγος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τράγος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.