μέγας

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
μέγας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μέγας

Προφορά

[επεξεργασία]
ΔΦΑ : /ˈme.ɣas/
τυπογραφικός συλλαβισμός: μέ‐γας

Επίθετο

[επεξεργασία]

μέγας, μεγάλη, μέγα

  1. (λόγιο) προσωνυμία: o μεγάλος, για ηγεμόνες ή ιστορικές ή θρησκευτικές προσωπικότητες ή εκκλησιαστικούς όρους ή τίτλους έργων
    ⮡  ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μέγας Βασίλειος
    ⮡  μέγα απόδειπνον
    ⮡  Το Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν, Ο Μέγας Ανατολικός
  2. σε τοπωνύμια
    ⮡  Μέγα Σπήλαιο (που όμως λέγεται και Μεγάλο Σπήλαιο)

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Μεταφράσεις

[επεξεργασία]



Ετυμολογία

[επεξεργασία]
μέγας < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *méǵh₂s

Επίθετο

[επεξεργασία]

μέγας, συγκριτικός:μείζων, υπερθετικός: μέγιστος

  • μεγάλος (ως προς οποιοδήποτε χαρακτηριστικό)
    ⮡  μεγάλε Ζεῦ μεγάλα θεά (στην παντοδυναμία)
    ⮡  μήτε μέγαν μήτ᾽ οὖν νεαρῶν τινα (στην ηλικία)
    ⮡  κῦμα οὔτε μέγ᾽ οὔτ᾽ ὀλίγον (μέγεθος)
    ⮡  πλούτῳ τε κἀνδρείᾳ μέγας (στην αρετή)
    ⮡  μὴ φώνει μέγα (στην ένταση, εδώ το επίρρημα μέγα)
    ⮡  μέγα ποιέεσθαί τι (δίνω μεγάλη σημασία, εκτιμώ κάτι πολύ)
    ⮡  λίην μέγα εἶπες (υπερβολή -σαν πολλά να είπες)
Πτώση Ενικός Πληθυντικός
Ονομαστική μέγας μεγάλη μέγα μεγάλοι μεγάλαι μεγάλα
Γενική μεγάλου μεγάλης μεγάλου μεγάλων μεγάλων μεγάλων
Δοτική μεγάλῳ μεγάλῃ μεγάλῳ μεγάλοις μεγάλαις μεγάλοις
Αιτιατική μέγαν μεγάλην μέγα μεγάλους μεγάλας μεγάλα
Κλητική μεγάλε, μέγας* μεγάλη μέγα μεγάλοι μεγάλαι μεγάλα
Δυικός Αρσενικό Ουδέτερο Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική μεγάλω μεγάλα
Γενική-Δοτική μεγάλοιν μεγάλαιν
* Η κλητική ενικού, μεγάλε και μέγας §311 - Smyth, Herbert Weir (1920) A Greek grammar for colleges. (Ελληνική [αρχαία] γραμματική για τα κολλέγια). (στα αγγλικά) Νέα Υόρκη: American Book Company
Οι ελληνικές σχολικές γραμματικές δίνουν κλητική μεγάλε και μέγα

Συγγενικά

[επεξεργασία]

Σύνθετα

[επεξεργασία]

όπως: