κλαρί

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κλαρί	τα	κλαριά
γενική	του	κλαριού	των	κλαριών
αιτιατική	το	κλαρί	τα	κλαριά
κλητική		κλαρί		κλαριά
Οι καταλήξεις -ιού, -ιά, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κλαρί < μεσαιωνική ελληνική κλαρίν < (ελληνιστική κοινή) κλάριον / κλάριοι < *κλαδάριον < αρχαία ελληνική κλάδος

κλαρί ουδέτερο

βγαίνω στο κλαρί:
1. (παρωχημένο) (ιστορία) γίνομαι Κλέφτης ή κλέφτης
2. ασχολούμαι με πράγματα ηθικώς επιλήψιμα ή κατακριτέα
δεν τον αφήνω σε χλωρό κλαρί: δεν τον αφήνω να ησυχάσει, τον κυνηγώ

κλαρί