δίπλα

Δείτε επίσης : διπλά

ΔΦΑ : /ˈði.pla/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐πλα

δίπλα < διπλά < διπλός < ελληνιστική κοινή διπλός < αρχαία ελληνική διπλόος / διπλοῦς < δύο < πρωτοελληνική *dúwō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dwóh₁ (δύο)

δίπλα

1. στο πλάι, παραπλεύρως, δεξιά ή αριστερά και σε σχετικά κοντινή απόσταση

   ⮡  μένω δίπλα σε μια εκκλησία

   ⮡  κάθισε δίπλα του να σας βγάλω μια φωτογραφία

2. (σε περιπτώσεις σύγκρισης) σε σχέση με, συγκριτικά με

   ⮡  αυτός είναι κοντός δίπλα στον αδελφό του

• πλάι
• παραπλεύρως

• δίπλα δίπλα
• στέκομαι δίπλα (σε κάποιον): συμπαραστέκομαι (κάποιον)
• την πέφτω (από) δίπλα (σε κάποιον): πλησιάζω με υστεροβουλία, διπλαρώνω (κάποιον)

δίπλα άκλιτο

• διπλανός

  ⮡  τον βρήκα στον δίπλα διάδρομο

δίπλα άκλιτο

• διπλανός

  κάτι τρέχει με τους δίπλα

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δίπλα	οι	δίπλες
γενική	της	δίπλας		—
αιτιατική	τη	δίπλα	τις	δίπλες
κλητική		δίπλα		δίπλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δίπλα < διπλ(ώνω) + -α (αναδρομικός σχηματισμός)

• το γλυκό, από το σχήμα

δίπλα θηλυκό

1. (ενδυμασία) η σούρα, η πιέτα
2. (γλυκό) είδος γλυκίσματος παρόμοιο με την τηγανίτα