بررسی تاثیر پماد کندر بر شدت درد و بهبود زخم اپی زیاتومی در زنان نخست زا
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 809
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-22-2_006
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه:اپیزیاتومی، یکی از اعمال رایج مامایی است که علی رغم سایزکوچک آن، ممکن است مانند هر زخم دیگری دچار عوارضی مانند التهاب، عفونت و یا درد شود. گیاه کندر به علت خاصیت ضدالتهابی که دارد، به صورت تجربی برای مصارف متعددی از جمله تسکین درد و بهبود زخمها استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پماد کندر بر شدت درد و بهبود زخم اپیزیاتومی در زنان نخست زا انجام شد.
روش کار: این مطالعه تجربی و سه سوکور در سال های 97-1396 بر روی 95 زن نخست زا که زایمان واژینال با برش اپیزیاتومی میانی طرفی داشتند، در بیمارستان مهدیه تهران انجام شد. افراد در دو گروه مداخله (پماد حاوی کندر) و کنترل (دارونما) قرار گرفتند. برای ارزیابی افراد از پرسشنامه های اطلاعات فردی و مامایی، ارزیابی وضعیت بهداشتی، مقیاس درد (VAS)، ارزیابی بهبود پرینه (ریدا) و جدول عوارض دارویی استفاده شد. پمادها هر 12 ساعت و به مدت 10 روز از روز اول بعد از زایمان استفاده و ارزیابی شدت درد، بهبود پرینه و عوارض دارویی در روزهای اول، پنجم و دهم بعد از زایمان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های من ویتنی، کای دو و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها:افراد دو گروه از نظر میانگین نمره ریدا (752/0=p) و شدت درد (50/0=p) در روز نخست پس از زایمان تفاوت آماری معناداری نداشتند. میانگین نمره ریدا در گروه مداخله در روزهای پنجم و دهم به ترتیب 62/1±2 و 99/0±59/0 و در گروه کنترل به ترتیب 38/2±04/4 و 05/2±52/2 بود که تفاوتها در هر دو نوبت معنادار بود (026/0=p، 001/0> p). میانگین شدت درد در روزهای پنجم و دهم در گروه مداخله به ترتیب 23/1±2 و 50/0±95/0 و در گروه کنترل 57/1±16/3 و 17/1±97/1 بود که تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (030/0=p، 001/0> p).
نتیجه گیری: پماد کندر با دارا بودن خواص ضدالتهابی، در بهبود زخم اپیزیاتومی و کاهش درد آن میتواند موثر باشد.
نویسندگان
الهام لکی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شهناز ترک زهرانی
مربی گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
فراز مجاب
استاد گروه فارماکوگنوزی، دانشکده داروسازی، مرکز تحقیقات علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
آرزو حیدری
کارشناس ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :