ارزیابی کیفیت فضای عمومی شهری بر اساس مدل مکان pps نمونه موردی: محله بالاکفت شیراز

امروزه نگاه به فضاهای عمومی شهری ، به عنوان یک ضرورت اساسی، در برنامه های توسعه شهری است که حکایت از باز تولید این فضاها در تقویت وجه فرهنگی اجتماعی شهر نیز دارد. این در حالی است که این فضاها به دلایل مختلفی از جمله گرایش به زندگی خصوصی ، توسعه حومه نشینی و مشکلات ناشی از فرسودگی و ازدحام فضاهای درونی شهرها و... در دهه های قبل ، از اهمیت کمتری در الگوهای شهرسازی معاصر برخوردارند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی کیفیت فضای عمومی شهری بر اساس مدل مکان PPS در محله بالاکفت شیراز است. این تحقیق با استفاده از روش پیمایشی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه با حجم نمونه معادل 375 نفر انجام پذیرفته و محاسبه ی حجم نمونه نیز بر اساس جامعه اماری معادل 16335 نفر و با استفاده از فرمول کوکران انجام شده است. اطلاعات بدست آمده از سوالات پرسشنامه با استفاده از نرم افزار Spss تجزیه شده. در نهایت ازمون همبستگی پیرسون، فرضیات بیان شده را به مرحله می تایید رسانید. بدین صورت که ضریب همبستگی بین شاخصه ی کیفیت محیطی و مولفه می فعالیت 798/ و ضریب همبستگی بین شاخصه ی کیفیت محیطی و مولفه می اجتماع پذیری 973/ و ضریب همبستگی بین شاخصه ی کیفیت محیطی و مولفه ی دسترسی 348/ و ضریب همبستگی بین شاخصه مسی کیفیت محیطی و مولفه های تصویر ذهنی وجذابیت 912/ بدست امده است. در پایان در جهت پیش برد اهداف، اقدام به ارائه راهکارها و پیشنهاداتی در جهت افزایش سطح کیفیت محیطی متاثر از بهبود شرایط مولفه های فعالیت پذیری، تصویر ذهنی، اجتماع پذیری و دسترسی گردیده است.