شناسایی و اولویت بندی پروژه های بهبود کیفیت با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره در شرکت سنگامیک یزد

کلماتی از قبیل اثربخشی، بهرهوری، بهبود و... به عنوان پیشوندهایی برای لغت سازمان شناخته می شوند. جهان رقابتی امروز سبب شده، تا تمامی سازمانها، به جستجوی راهکارهایی برای براورده ساختن مفاهیم واژگان مذکور باشند. شناسایی و اولویت بندی چنین روشهایی مدیران را جهت کشف نقاط ضعف فرایندها و شیوههای عملکرد آنها و در هر چه بالاتر بردن کیفیت محصولات، جلب رضایت مشتریان و پیشی گرفتن از رقبا و تسخیر بازار، در کمترین زمان و هزینه، یاری می کند. در این میان مدل EFQM به عنوان یک مدل تعالی سازمانی با استناد به زمینه های 9 گانه خود ابزاری مناسب برای آسیب شناسی و طراحی برنامه های توسعه سازمانی به شمار می رود. در این مقاله برای شناساییفرصتهای بهبود از مدل EFQM استفاده شده است. بعد از اجرای مدل EFQM ، مشخص شد شرکت مورد مطالعه در حوزه های کارکنان ، فرایندها، محصولات و خدمات ، نتایج کارکنان و نتایج کسب و کار نسبت به سایر حوزه ها ضعیفتر عمل کرده است. با بررسی شرایط و امکانات، پروژه های بهبود به همراه معیارهای دستیابی آنها، در سه دسته زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تعریف، ماتریس های تصمیم، تشکیل و امتیازدهی به هر یک از پروژه ها انجام گردید. در نهایت، با بکارگیری تکنیک تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس ، پروژهه های بهبود اولویت بندی شد.