تحلیل رابطه تدریس اثربخش و پیشرفت تحصیلی با نگاهی به اهداف توسعه ایی آموزش و پرورش

در سند تحول بنیادین نظام آموزش و پرورش تنوع بخشی به محیط های یادگیری و فرآیند تعلیم و تربیت به منظور پیشرفت تحصیلی،یکی از اهداف خرد نظام آموزش و پرورش محسوب می شود. یکی از عوامل موثر بر فرآیند یاددهی یادگیری و تدریس اثربخش که می تواند منجر به پیشرفت تحصیلی چشمگیر دانش آموزان شود؛ تنوع و تناسب محیط های یادگیری با ویژگی ها و شرایط روحی دانش آموزان است. اگراین باور صحیح باشد که وظیفه تدریس در آموزش و پرورش ازجمله وظایف خطیر و مهم است؛ توجه به این وظیفه و چگونگی اجرای آن، عوامل موثر برآن و نیزحیطه هایی که این وظیفه در آن صورت می گیرد، از اهمیت ویژه ایی برخوردار خواهد بود. باتوجه به اهمیت حیاتی تعلیم و تربیت توجه به امر آموزش نظری و عملی و عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی و افزایش اثربخشی آن بر اساس اهداف توسعه ایی آموزش و پرورش بیش از پیش جلوه گر می شود ؛ همچنین با توجه به اهمیت تدریس و نقش زیربنایی آن در دستیابی به اهداف توسعه ایی آموزش و پرورش ،تاکید بر تدریس اثر بخش به صورتی که بتواند در دستیابی به اهداف توسعه ایی آموزش و پرورش موثرباشد؛ ضروری است. روش ها و شیوه های تدریس معلمان و مواد و ابزاری که به کار می گیرنددر پیشرفت آموزش و پرورش یکی از ابزارهای مهم جامعه برای رسیدن به اهداف تربیتی است؛ لذا .تحصیلی دانش آموزان تاثیر مستقیمی دارد مسیر و روش رسیدن به اهداف توسعه ایی آموزش و پرورش که همواره در حال تغییر و تحول و بهترشدن است تنها به وسیله روش های تدریس معلمان قابل دستیابی است .بدین منظور مقاله حاضر به دنبال آن است که ضمن تعریف تدریس اثربخش ،پیشرفت تحصیلی،ارتباط آموزش و پرورش و توسعه، به تحلیل و بررسی رابطه این دو متغیر بر اساس اهداف توسعه ایی نظام آموزش و پرورش می پردازد و برای پاسخگویی به اهداف این مقاله از روش بررسی اسناد همچون کتاب ،مقالات و منابع علمی استفاده شده است.