مقایسه انرژی تلف شده در بال و جان تیرهای لینک در دیوار برشی کوپله بتنی با تیر همبند فولادی

دیوار برشی، سازه ای است که در برابر بارهای جانبی مقاومت می نماید. موقعیت قرارگیری به همراه نیازهای تاسیساتی، باعث ایجاد بازشوهایی در ارتفاع دیوار شده، آن را به دو دیوار که توسط تیرهای رابط (همبند) در طبقات بهم متصل می شوند، تبدیل می نماید. دیوارهای برشی کوپله با تیر رابط بتنی و فولاد گذاری قطری قدرت جذب انرژی دیوارهای برشی کوپله را مخصوصا وقتی در تیر رابط برش حاکم است، بسیار افزایش می دهند. این روش دارای اشکالاتی می باشد از جمله اینکه اجرای سازه های فوق بسیار مشکل، پیچیده و زمانبر است. با در نظر گرفتن تمام ضوابط شکل پذیری در اجرای المانهای سخت کننده قطری باز هم سطح شکل پذیری ایجاد شده، فاصله زیادی با تیر رابط برشی در بادبندهای خارج از محوردارد. المانهای سخت کننده قطری، وقتی در تیر رابط برش حاکم است بسیار موثر هستند و در تیرهای رابط خمشی چندان تاثیری ندارند. لذا جایگزین آن تیر همبند فلزی می باشد. که به این نوع سیستم سازه ای، سیستم دیوار برشی کوپله با تیر همبند فولادی گویند. محل تشکیل مفاصل پلاستیک در سازه ها، در عملکرد غیر ارتجاعی آن تاثیر بسزایی دارد. تیر همبند در دیوار برشی کوپله به عنوان خط اول دفاع بوده و همچون فیوز عمل می نماید و اولین مفاصل پلاستیک در آن تشکیل می شود. بسته به طول این تیر، دو نوع تسلیم خمشی یا برشی ممکن است در آن اتفاق بیافتد. در این مقاله سه مدل سه، هفت و 12 طبق به علت تسلیم خمشی مقطع I شکل منحنی هیسترزیس مربوط به بال منظم تر و چاقتر از منحنی مربوط به جان می باشد که نشان دهنده این امر است که در تسلیم خمشی انرژی در بال بهتر از جان تلف شده است.