بررسی توزیع جغرافیایی کربن آلی در خاک های استان اصفهان

خاک یکی از مهمترین ذخایر کربن به شمار میآید و در مقیاس جهانی نقش قابل توجهی در مدیریت گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیمی دارد. تبادل کربن بین خاک و اتمسفر و تغییرات مکانی و زمانی آن اهمیت زیادی در چرخه کربن دارد. استان اصفهان از نظر عوامل اقلیمی و محیطی موثر بر کربن آلی خاک تنوع قابل توجهی دارد. به منظور بررسی توزیع جغرافیایی ذخایر کربن آلی در خاک های استان اصفهان، نمونه برداری از 2500 نقطه از لندفرم های منطقه شامل اراضی کوهستانی، تپه ها، فلات ها، دشت های دامنه ای، دشت آبرفتی، دشت سیلابی و اراضی واریزه ای، به صورت شبکه ای با فواصل دو کیلومتر و تا عمق 60 سانتی متر انجام و کربن آلی و ویژگی های خاک اندازه گیری شد. میانگین کربن آلی خاک در مناطق مطالعه شده 0/89 و دامنه تغییرات آن از 0/01 تا 2/9 درصد بود. تجمع مواد آلی در لندفرم های پایدار و اراضی کمتر فرسایش یافته بیشتر بوده است. در مناطق مورد بررسی کربن آلی خاک با متغیرهای اقلیمی همبستگی قابل توجه نشان می دهد. کر بن آلی خاک در این مناطق با افزایش بارندگی روند افزایشی و با افزایش دما روند کاهشی نشان می دهد. بیشترین قدر مطلق ضریب همبستگی در این میان با میانگین سالانه بارندگی R(2)=0/39 بوده است. بنابر این می توان گفت در مناطق مطالعه شده عوامل اقلیمی و محیطی بر توزیع جغرافیایی کربن آلی اثر داشته و راهبردهای افزایش ذخایر آلی خاک بایستی با در نظر گرفتن این روابط اتخاذ گردد