بررسی آزمایشگاهی پرش هیدرولیکی در بازشدگی ناگهانی با صفحات مستغرق

پرش هیدرولیکی از نوع جریانهای متغیر سریع بوده که در مواقعی که جریان از حالت فوق بحرانی به زیر بحرانی تغییر حالت میدهد، ایجاد میشود. در این پدیده عمق جریان در مسیر کوتاهی در اثر افت انرژی، افزایش یافته و از میزان سرعت آن تا حد چشمگیری کاسته میشود. از این خاصیت پرش در مواقعی که نیاز به استهلاک انرژی آب میباشد، مانند جریان پای سرریزها و تندابها استفاده میشود. در این پژوهش با انجام 48 آزمایش در چهار دبی مختلف و عدد فرود در محدوده /80 4 و 52/ 8 ،تاثیر سه حالت چیدمان صفحات مستغرق در بازشدگی ناگهانی کانال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر این موضوع بودند که استفاده از صفحات مستغرق و بازشدگی تدریجی در کانال موجب کاهش نسبت اعماق مزدوج تا 56/5درصد و نیز کاهش طول پرش تا 45 درصد میشود. همچنین افزایش تنش برشی بستر تا میزان 27/5درصد را درپی دارد.