مقایسه تطبیقی مجتمع های مسکونی بر اساس الگوی مسکن پایدار (مطالعه موردی: مجتمع مسکونی یاس و حافظ شیراز)

امروزه توسعه پایدار شهری یکی از بحثهای بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی است؛ به طوری که ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی،زیست محیطی را در بر میگیرد. در این رابطه مسکن مهمترین عنصر شهری است که در توسعهی پایدار شهر، توجه به آن دارای اهمیت زیادیاست چرا که توسعهی مسکن علاوه بر محیط زیست، بر اقتصاد و فرهنگ و مسائل اجتماعی تأثیر میگذارد. بنابراین دستیابی به مسکن پایدار برایافزایش و ارتقای کیفیت زندگی کنونی و نسل آینده امر خطیری به شمار میآید چرا که امروزه با رشد روزافزون جمعیت نیاز به ساخت مسکن نیزروز به روز بیشتر می شود. در این تحقیق پس از شاخص سازی و تهیه ی الگوی مسکن پایدار، اقدام به تهیه نمودار سلسله مراتبی معیارها وزیرمعیارها گردیده است و در ادامه مقایسه دودویی با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) انجام شده است و گزینه ها یعنی دومجتمع یاس و حافظ از نظر زیرمعیارهای مختلف مورد مقایسه کارشناسی مبتنی بر اجماع نظر قرارگرفته اند. مطابق با یافته های مقاله مجتمعیاس با امتیاز 51.8 دارای وضعیت بهتری نسبت به مجتمع حافظ با امتیاز 48.2 می باشد. مجتمع حافظ در زیر معیارهای تقویت کیفیت هایمحیطی، دسترسی به فضای باز، حمل و نقل عمومی و امکان پیاده روی و دوچرخه سواری، بهره مندی از نور طبیعی، طراحی همساز با اقلیم،دسترسی به فضای سبز، وجود روابط اجتماعی و همسایگی و امکان پذیرش گروه های مختلف، دارای وضعیت ضعیف تری به نسبت مجتمع یاسمی باشد. در واقع ساخت و ساز متراکم در مجتمع حافظ بهره مندی از نور طبیعی و فضای باز را در آن با مشکل مواجه ساخته و مدیریت بحران رادر آن سختتر خواهد نمود. همچنین وجود روابط اجتماعی و تعامل قوی گروه های سنی در مجتمع یاس، در کنار برخورداری از باغچه های سبزکناری و وجود میدانچه های سبز در وسط فلکه ها، وضعیت بهتری را برای آن رقم زده است. در انتها نیز برای مجتمع حافظ ، اقدام به تهیهراهکارهای ساماندهی مسکن پایدار و ارائه طرح شماتیک شده است.