مقایسه اثربخشی آموزش مدیریت رفتاری به والدین و قصه درمانی بر کیفیت رابطه مادر فرزندی در کودکان مبتلا به - اختلال نقص توجه/بیش فعالی

با توجه به اهمیت بالینی اختلال نقص توجه/ بیش فعالی به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات عصبی رفتاری در کودکان و - تاثیر آن بر سیستم خانواده، هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش آموزش مدیریت رفتاری به والدین و قصه درمانی بر کیفیت رابطه مادر فرزندی در کودکان مبتلا به - اختلال نقص توجه/ بیش فعالی می باشد. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل تمامی کودکان 7 تا 21 ساله مبتلا به اختلال نقص توجه/ - بیش فعالی و مادران آن ها در شهرستان ساری بود که از این میان 03 نفر انتخاب و در سه گروه گمارده شدند. گروه اول 8 جلسه آموزش قصه درمانی بصورت گروهی، گروه دوم 9 جلسه آموزش مدیریت رفتاری براساس الگوی بارکلی و گروه سوم هیچ آموزش دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از آزمون شاخص تنیدگی والدینی استفاده گردید و تحلیل داده ها بصورت تحلیل واریانس یک راهه انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین دو شیوه درمانی در بهبود کیفیت رابطه مادر فرزندی - در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی تفاوت معناداری وجود ندارد و هر دو رویکرد آموزش مبتنی بر مدیریت رفتاری به والدین و قصه درمانی نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری منجر به بهبود کیفیت رابطه مادر فرزندی در - کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی می شود. با توجه به اثربخشی آموزش مبتنی بر مدیریت رفتاری به والدین و قصه درمانی در بهبود کیفیت رابطه مادر فرزندی می توان در کنار دارودرمانی از این دو درمان هم استفاده کرد.