بازنگری شاخصه های بهسازی بافت فرسوده؛ نمونه مورد مطالعه محله جبری شهربوشهر

محدودیت امکانات و منابع سازمان های مرتبط با امر نوسازی و بهسازی شهری ایجاب می کند که پیش از هر گونه اقدام دررابطه با بافت های فرسوده یک شهر، با استفاده از شاخص ها و معیارهایی، میزان فرسودگی مناطق مختلف شناسایی و سپسبرای هرگونه اقدام و سرمایه گذاری اولویت بندی شود. آسیب شناسی شهری و بافت های فرسوده از یکسو و شناسایی ریشه های ایجاد این گونه بافت ها از سوی دیگر سبب یافتن راه حلی برای کاهش بافت های مساله دار در شهر می شوند. در این مقاله سعی بر این است که میزان فرسودگی یک بافت را با توجه به مجموع شاخص های بهسازی تعیین کرده و بدین وسیلهمیزان فرسودگی بافت را کاهش دهد. این پژوهش تحلیلی توصیفی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بازدید میدانی و مشاهدات انجام گرفته در محل، استفاده از نقشه کاربری اراضی بافت جبری و استفاده از طرح تفضیلی گرداوری شده است. در نهایت با استناد به شاخصه های بهسازی میزان فرسوده بودن یا نبودن محدوده تاریخی جبری مشخص شده و نقاط قوت، فرصت، ضعف ها و تهدیدها ی کالبدی این بافت بررسی می گردد