بررسی رابطه بین الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل با سازگاری زناشویی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل با سازگاری زناشویی زوجین است . جامعه ی مورد مطالعه کلیه زوجین شهر تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 زوج ) 100 زن و 100 مرد( که ملاک های ورود به پژوهش راداشتند ، انتخاب شدند. و همه زوج های انتخاب شده پرسشنامه هنجاریابی شده ، الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاوی و سازگاریزناشویی اسپانیر را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون و همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند .یافته ها : نتایج پژوهش بین الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل با سازگاری زناشویی نشان داد که الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل ارتباط منفی معناداری ) p<0/05 ( با سازگاری زناشویی دارد. به طور کلی نتایج نشان می دهد که 48 % از واریانس سازگاری زناشویی ، توسطالگوهای ارتباطی تبیین می شود .نتیجه گیری:هرچه نمره ارتباطی ارتبان اجتنابی متقابل افزایش یابدسطح سازگاری زناشویی کاهش می یابد.